Analyse: Om de paar maanden kondigt minister van huisvesting Megan Woods miljoenenprojecten aan voor een buitenwijk of stad bij jou in de buurt.
Laatste tranche van financieringnamens het Infrastructure Acceleration Fund, voor een totaalbedrag van $ 540 miljoen.
Het heeft 13 projecten volledig aangekondigd. Het varieerde van een aanzienlijke uitgave van $ 150,6 miljoen om de water- en fietsinfrastructuur in het centrum van Hamilton te verbeteren tot $ 880.000 voor een betere bescherming tegen regenwater om de bouw van 30 Rāngitane papakāinga-huizen in Pahiatua mogelijk te maken.
De doos zelf is enorm. Opgericht in Maart vorig jaaren beloofde $ 3,8 miljard voor projecten die zouden kunnen helpen bij het bouwen van meer huizen.
Lees verder:
* De regering pompt 1,4 miljard dollar in Auckland om meer land geschikt te maken voor huisvesting
* De Infrastructure Funding and Finance Act in Texas-stijl krijgt de langzame Kiwi-behandeling
* Regering onthult financieringscriteria van $ 1 miljard om woningbouw en stedelijke dichtheid te versnellen
De specifieke projecten die uit het fonds zijn voortgekomen, passen mooi in de politiek, aangezien Woods de financiering kan aankondigen op een evenement als deze week in Hamilton. Op deze evenementen kan de minister een tastbare band tonen met de projecten die in de verschillende gemeenschappen worden ondersteund.
Maar het heeft ook geleid tot kritiek van de oppositie dat dit verwant is aan het New Zealand First Regional Growth Fund, waar projecten konden worden gefinancierd – maar de reden voor de financiering is niet altijd duidelijk geweest.
Crystal Yardley/staf
Huisvestingssecretaris Megan Woods kondigde $ 151 miljoen aan voor huisvestingsinfrastructuur in Hamilton.
Deze regering zegt dat er duidelijke financieringscriteria zijn, waarbij het geld bestemd is om te worden gebruikt voor grote woningbouwprojecten die direct kunnen starten – anders zou het jaren duren om op gang te komen.
Het fonds betaalt eigenlijk niet voor de woningen. Ze richten zich op: het vrijmaken van onontwikkeld “brownfield” -land om meer huizen te bouwen, het betalen voor leidingen om potentiële woningen te onderhouden en het verbeteren van wegen of fietspaden zodat mensen naar voorgestelde huizen kunnen gaan.
van $ 3,8 miljard, $ 1 miljard Het stond open voor elke gemeente of ontwikkelaar om te bieden. Dat competitieve fonds is nu bijna volledig besteed, waarbij Woods zei dat vanaf donderdag $ 916,3 miljoen was vastgelegd. Er is nog maar $ 83,7 miljoen aan willekeurige financiering over.
Nog eens $ 2,8 miljard werd gereserveerd voor de financiering van grootschalige particuliere Kāinga Ora-projecten, de ontwikkeling van land dat eigendom is van de Kroon, en $ 350 miljoen werd gereserveerd voor het Māori Infrastructure Fund om de ontwikkeling van Papakāinga te ondersteunen.
Een groot deel van de 2,8 miljard dollar is ook vastgelegd.
in april, bossen Hij bevestigde dat de helft ervan zal worden uitgegeven Bij het opruimen van brownfields en het ontwikkelen van infrastructuur op Crown-landen in Auckland. Het schatte dat het land zou worden opengesteld voor 16.000 nieuwe gebouwen, wat een gemiddelde kostprijs van $ 87.500 per huis zou betekenen. Hoewel Woods zei dat de nieuwe wegen en leidingen ook 11.000 nieuwe woningen op privéterrein zouden ondersteunen, wat de gemiddelde kosten op $ 51.851 brengt.
Van de $ 916 miljoen die al is uitgegeven, schatte Woods dat er 30.000 tot 50.000 huizen zouden worden gebouwd. Het vrij grote bereik is, zoals we al zeiden, te danken aan het feit dat dit fonds eigenlijk geen woningen betaalt. Het betaalt alleen voor de dingen die ontwikkelaars nodig hebben om huizen te bouwen.
Als we uitgaan van het lagere doel, betekent dit dat de infrastructuur van elk huis een overheidssubsidie krijgt van $ 30.543. Of, bij het hogere doel, kost het de belastingbetaler $ 18.326 voor weg- en leidinginfrastructuur voor elk beloofd huis.
Gewoonlijk vallen de kosten van het aanleggen van wegen en leidingen bij gemeenten of ontwikkelaars.
Woods zei echter dat de extra financieringsbron nodig was om sneller huizen te bouwen, aangezien gemeenten in het hele land zeiden dat ze geen upgrades van hun infrastructuur konden betalen.
“Door de feitelijke basis te leggen … kunnen nieuwe woningbouwprojecten met betaalbare woningen sneller van start gaan”, zei ze donderdag.
Robert Keuken / Zo
Plaatsvervangend nationaal leider Nicola Willis stelde voor $ 50.000 te betalen voor aanvullende goedkeuringen verleend door de raden.
Maar de National zei dat de regering, in plaats van te kiezen welke projecten ze moet steunen, een formule zou moeten uitwerken om de financiering te verhogen voor gemeenten die grotere aantallen nieuwe woningen goedkeuren.
Plaatsvervangend leider Nicola Willis stelde voor $ 50.000 te betalen voor elk huis dat boven het historische vijfjaarlijkse gemiddelde van de raad van bestuur is goedgekeurd voor goedkeuring.
Het Nationaal voorstel zou per woning meer kosten dan de controversiële PvdA-financiering, ervan uitgaande dat het geraamde aantal woningen wordt gerealiseerd. Maar Willis zei dat hij ervoor zou hebben gezorgd dat elk huis een bovengemiddelde bouwsnelheid had.