De telescoop heeft veel taken, maar misschien wel de meest opvallende is staren in de ruimte om ernaar te zoeken teken van leven. Dit doe je door te kijken naar de atmosferen van exoplaneten, die planeten die om andere sterren draaien.
Ons universum zit vol met stof en gas, dus wetenschappers hebben infrarood licht nodig, een golflengte waarmee we die vervelende substantie kunnen omzeilen, om er doorheen te kijken. Met zijn vermogen om dieper in het universum te graven, zal de telescoop ernaar streven puzzels op te lossen in onze planetaire systemen, waaronder ons eigen zonnestelsel, NASA Zegt: zal “verder kijken naar verre werelden rond andere sterren, de mysterieuze structuren en oorsprong van ons universum en onze plaats daarin onderzoeken.”
Diepveldbeelden tonen een moment dat bevroren is in de tijd – sterrenstelsels die om elkaar heen draaien, voorbij zwaaien en hun stoffige armen van sterren verscheuren in een gewelddadig ballet. Sterren worden geboren, nieuwe zonnestelsels worden geboren vol planeten; Galaxy-glitter besprenkelt het scherm alsof het is bestrooid met een kosmische borstel. Elk lichtpuntje in dat beeld, elke werveling van kleur, bevat biljoenen planeten, waarvan er vele op de onze lijken.
“Een deel van ons wezen weet dat dit is waar we vandaan kwamen. We verlangen ernaar om terug te gaan,” zei Dr. Sagan. Misschien voelen we ons daarom overweldigd door naar de oceaan te staren of naar beelden van het universum te kijken. Met telescopen kunnen we bereiken tot in de oudheid, en tot in de begindagen van Ons verhaal en tot de grotere vragen die we ons sinds het begin van de menselijke geschiedenis stellen: hoe? Waarom? Zijn we alleen?
Mensen zijn van nature ontdekkingsreizigers, en het is geen verrassing dat toen we eenmaal de sterren konden verkennen, we dat ook deden. Duizenden jaren lang hebben mensen sterren in rotsen gekerfd en sterrenbeelden op grotmuren geschilderd. We keken omhoog, in navolging van de kosmische kijk die in onze botten, bloed en geschiedenis is ingebouwd.
Als we naar onszelf zoeken, zoeken we naar onszelf. Dr. Sagan zei ooit: “Wij zijn een manier voor het universum om zichzelf te leren kennen”, en dat kon niet meer waar zijn. We verlangen ernaar om te begrijpen waarom we hier zijn en om betekenis te vinden in een wereld waar betekenis vaak moeilijk te definiëren is. Telescopen zoals deze herinneren ons eraan dat ondanks de specifieke uitdagingen waarmee we op aarde worden geconfronteerd, de mogelijkheid van communicatie nog steeds bestaat.