Lisa Bird / Dingen
Tony Buzz Gordon (Buzz), links en Patsy Comerford bekijken de nieuwe filmische look.
Stratford’s King’s Theatre is misschien al sinds oudejaarsavond 1917 in het centrum van Taranaki actief, maar de films worden nu uitgevoerd vanuit Schotland.
Tussen twee grote projectoren, die vroeger filmrollen konden draaien, bevindt zich een nieuwe digitale projector en een grote computer, geprogrammeerd en beheerd door Indy Cinemas Group Scotland.
En terwijl de oude projectoren nu bijzondere oudheden zijn, hebben recente renovaties in TET King’s Theatre iets van de elegantie van het verleden teruggebracht.
Het theater heeft een nieuw scherm, akoestische gordijnen en een nieuwe verfbeurt. Het komt twee jaar nadat de bioscoop een nieuw geluidssysteem en nieuwe vloerbedekking kreeg.
Lees verder:
* De nieuwe grootmoeder van Plymouth dringt aan op een onmiddellijke herintroductie van fluoride in het aanbod van de regio
* Een basisschool in Taranaki die haar steentje bijdraagt om de hulpdiensten te helpen
* Het multisportgemeenschapscentrum in New Plymouth plant veranderingen om aan de regionale behoeften te voldoen
De Taranaki Electricity Trust (TET) verstrekte subsidies van $ 126.000 voor de vervanging van het audiosysteem, $ 29.000 voor nieuwe vloerbedekking, $ 54.000 voor een nieuw scherm en liersysteem en $ 41.000 voor akoestische jaloezieën.
En de vrijwilligers hebben hard gewerkt om de klus te klaren.
Vrijwilliger Tony Buzz Gordon zei dat het oude scherm ongeveer 30 jaar geleden uit Mayfair in New Plymouth kwam.
“Ik weet niet hoe lang hij daarvoor op Mayfair was.”
Lisa Bird / Dingen
The King’s Theatre beschouwt zichzelf als “de geboorteplaats van de Talkies in Nieuw-Zeeland”.
Gordon en een andere vrijwilliger, Gary Han, besteedden twee weken lang acht uur per dag aan tekenen, waarmee ze duizenden dollars bespaarden.
“We hebben gekeken naar de kleuren die buiten waren. Het zijn wat ik koninklijke kleuren noem – bordeaux, goud, marineblauw, en we hebben ze doorgevoerd.”
Hij heeft ook kleine details toegevoegd, zoals vuilnisbakken gemaakt van gerecyclede remo en nieuwe lijsten rond oude en iconische posters.
“We wilden de oude magie behouden”, zei hij.
Gordons partner, Patsy Comerford, heeft geen commentaar gegeven op het aantal uren dat het paar wekelijks in het theater doorbrengt, iets wat ze al zo’n acht jaar doen.
“Je gaat niet naar een AVA tenzij je in een commissie wilt zitten”, zei ze, terwijl ze uitlegde hoe ze betrokken raakt bij de Stratford District Theatre Trust.
Commerford pakt fopspenen in tijdens het tv-kijken en wast polar fleece uit, waar kinderen zich graag in wikkelen tijdens het kijken naar films.
“Het is hier koud”, zei ze, terwijl ze uitlegde dat ze op het idee voor fleece kwam nadat ze had opgemerkt dat haar kleinkinderen zich in dekens wikkelden terwijl ze “tv keken”.
Lisa Bird / Dingen
Een moderne computer geeft nu films weer tussen twee oude projectoren.
Ze zei dat alle theatermedewerkers – poortwachters, kaartverkopers en voedselverkopers – vrijwilligers zijn.
“We hebben een betaalde persoon die 10 uur per week werkt. Het is haar taak om INDY te bellen en de films op de computer te zetten.”
Toen het theater in 1917 werd gebouwd, kostte het NZ $ 7.134 meer dan NZ $ 1,9 miljoen in geld van vandaag.
De eerste film die werd vertoond was Madcap MadgeStil komisch drama. Alle opbrengsten werden geschonken aan gewonde soldaten uit de Eerste Wereldoorlog.
The King’s was de eerste bioscoop op het zuidelijk halfrond met ‘discussiefilms’ – films met beeld en geluid begonnen in 1929.
De technologie is sindsdien een beetje gevorderd, maar de massa komt nog steeds.
Commerford zei Top Gun: Maverick trok ongeveer 40 kijkers.
“Voor Downtown Abbey hebben we ongeveer 67 mensen. Als we 40 tot 50 krijgen, zijn we blij. De interesse in films is afgenomen en plotseling is het terug.”
De voorzitter van het Stratford District Theatre Trust, Jason Kowalski, zei dat ze werken aan het creëren van een levensvatbare businesscase voor aardbevingsversterking en herontwikkeling van het historische gebouw.