Mening: Geruchten over een kattenmoordenaar in Collingwood hebben het stadje zeker overgenomen.
Beschuldigende Facebook-berichten, een kaart van de stad met alleen de huizen van verdachten, een beloningsposter van $ 5.000 voor informatie die leidt tot een arrestatie en de installatie van bewakingscamera’s en trackers voor huisdieren.
Volledig uit de hand gelopen.
De hoofdschuldige in de beschuldigingen beweerde in het laatste nieuwsbericht dat hij precies weet wie het heeft gedaan, maar het gewoon niet kan bewijzen.
Lees verder:
* Verlies van moggies wekt de angst dat de ‘kattenmoordenaar’ van Collingwood mogelijk weer vrij rondloopt
* Wat doet een kat als niemand kijkt?
* Kattenbezitters in Nieuw-Zeeland lopen mijlenver achter op Australië door verantwoordelijkheid te nemen voor kattenmoordenaarsinstincten
* Na drie jaar en honderden gruwelijke doden is de ‘kattenmoordenaar’-zaak in Groot-Brittannië opgelost
Ja klopt!
Ik bracht alle feiten naar de antropoloog voor een overzicht, die er snel bij was om beschuldigingen van kleine steden te suggereren die sterk lijken op de opbouw van de Salem Witch Trials in het koloniale Massachusetts tussen februari 1692 en mei 1693.
geleverd
Rond Collingwood is een kaart verspreid met de locatie van de vermiste huisdieren. Een andere versie bevat de naam “verdachten”.
Meer dan tweehonderd mensen werden uiteindelijk beschuldigd.
Dertig van hen werden veroordeeld, 19 geëxecuteerd door ophanging, 14 vrouwen en vijf mannen.
Een andere man, Giles Corey, werd ‘doodgedrukt’ omdat hij weigerde te pleiten, en ten minste vijf mensen stierven in de gevangenis.
Het incident verspreidt zich naar naburige steden en wordt nu beschouwd als het meest beruchte geval van massahysterie in koloniaal Amerika, en blijft een waarschuwend verhaal over de gevaren van isolatie, religieus en moreel extremisme, valse beschuldigingen en een val in een eerlijk proces.
Veel historici beschouwen de blijvende gevolgen van de processen als een grote invloed op de latere geschiedenis van de Verenigde Staten.
Denk je dat ik de verbinding te ver verleng?
Andy MacDonald/Staff
Sommige inwoners van Collingwood houden hun katten dicht bij elkaar vanwege geruchten dat de kattenmoordenaar achter een aantal verdwenen katten zit.
Croydon Cat Killer is de naam die is gegeven aan een hypothetische persoon die naar verluidt meer dan 400 katten in heel Londen heeft vermoord en uiteengereten, te beginnen in 2014 in Croydon, Zuid-Londen.
Berichten in de media werden steeds hysterischer, met verschillende rapporten waarin bewoners werden genoemd dat ze de identiteit van de moordenaar of het gebied waarin ze woonden wisten, op basis van waar de dode katten werden gevonden.
Er werden kaarten gemaakt om de beschuldigingen te staven, net als bij Collingwood.
Het bleef allemaal escaleren tot 2018 toen de politie onthulde dat DNA-tests op teruggevonden katten onthulden dat alle geteste misvormde katten het resultaat waren van eerdere vossen, vaak gevoed met katten die waren omgekomen bij aanrijdingen met voertuigen.
Ten minste één deskundige, Richard Ward, een docent en historicus van misdaad en misdaadrapportage aan de Universiteit van Exeter, heeft zijn mening verklaard dat de Croydon Cat Killer-zaak een voorbeeld was van “morele paniek”.
Alle beschuldigde mensen vallen in één categorie – ze pasten niet helemaal in de samenleving.
Laten we eerlijk zijn, niet iedereen houdt van katten in Nieuw-Zeeland, sterker nog, ze haten ze.
Dr. Gareth Morgan veroorzaakte opschudding in 2014 toen hij zijn website Cats to Go creëerde, waar hij pleitte voor de uitroeiing van alle katten in dit land, bewerend dat katten niets meer zijn dan sadistische natuurmoordenaars die de lokale fauna vernietigen.
Maar het was toen duidelijk dat veel mensen het met hem eens waren.
Sherry Sevignon/Staff
Collingwood is getroffen door een storm over beschuldigingen van een kattenmoordenaar die in zijn midden woont.
Het was niet een geheel nieuw idee, onthoud.
Ten zuiden van Stewart Island in de afgelegen haven van Pegasus, ongeveer 15 jaar geleden, kwam ik ‘Cat Catchers Camp’ tegen, een hut die de NZ Forest Service in de jaren 70 heeft opgericht om het gebied van wilde katten te ontdoen voordat de kakapo-bescherming werd ingesteld. Oppervlakte.
Dit kattenvernietigingsteam heeft in hun tijd daar meer dan 400 wilde katten uitgeroeid, en geen enkele had sympathie.
Het is grotendeels dankzij hun inspanningen dat we vandaag de dag de kern van de kakapo-bevolking hebben. Er wordt aangenomen dat de eerste schipspringkatten zich in de haven van Pegasus in Nieuw-Zeeland introduceerden en al in 1814 op lekvrije schepen arriveerden.
Laten we dit goed doen. Het is niet echt illegaal om een zwerfkat te doden, net zoals het niet illegaal is om een oude hond te doden, je kunt daarbij geen pijn of wreedheid toebrengen, zelfs als we het in het groot doen voor vele andere wezens die we als onaangenaam beschouwen.
Het kwaadwillig doden van een huiskat is een strafbaar feit dat in Nieuw-Zeeland kan worden bestraft met een boete van $ 1.000 of een jaar gevangenisstraf. Katten hebben het recht om binnen te komen.
Dus hoeveel katten gingen er verloren in Collingwood?
Het enige dalende aantal is 50 over vijf jaar, terwijl sommigen beweren dat het aantal veel hoger is.
Maar een Pool die thuiskwam van zwerven en een “traumatische dood” stierf op weg naar de dierenarts, lijkt de enige echte kat te zijn die ooit werd genoemd als echt stervend op die manier.
Wie weet dat hij per ongeluk rattengif had kunnen eten om de knaagdieren in te stoppen? De rest lijken vermiste of onverklaarbare verdwijningen. Niet bepaald een overweldigend probleem.
Na het wegen van al het bewijs, dat meer is dan alleen geruchten, denk ik dat er maar heel weinig is dat iemand realistisch kan concluderen over Collingwood.
Bewijs ontbreekt duidelijk, zelfs over de vraag of de daders menselijk waren of niet.
En alleen omdat iemand in het verleden een afkeer heeft uitgesproken voor katten die lokale inheemse vogels uitroeien, betekent niet dat ze als verdachte moeten worden gepakt.