Tegenwoordig voel ik me niet veilig om alleen naar het damestoilet te gaan.
Dit is een statement waarvan ik dacht dat ik het niet zou maken. Het klinkt gek, toch? Ik ben niet verlegen of bang, maar na mijn ervaring in een pub in Westminster eerder deze maand, is dit hoe ik me voel.
De markies van Granby, die vooral door ambtenaren wordt bezocht, ligt dicht bij waar ik werk, maar zou gemakkelijk elke pub in het land kunnen zijn.
Het was een woensdagavond en ik woonde boven een evenement bij. Voordat ik na een gezellige avond naar huis ging, ging ik naar het damestoilet met twee compartimenten. Ik liep mijn huis uit op hetzelfde moment dat de buurvrouw, ongeveer 1,80 meter lang, boven me uittorende.
Ze droeg een overhemd met ruches, waardoor haar schouders groter leken. Ze sprak met een opmerkelijk diepe stem. passerende vrouw. Het toilet was krap en ik moest vlak achter haar staan terwijl ik wachtte om de wastafel te gebruiken.
“Tegenwoordig voel ik me niet veilig om in mijn eentje naar het damestoilet te gaan. Dat is een uitspraak waarvan ik nooit had gedacht dat ik die zou maken. Het klinkt gek, nietwaar? Op de foto: Robbie Sampson buiten de Marquis of Granby Pub , Westminster
Ik kan niet ontkennen dat ik een beetje geschrokken was. Er was echter een gevoel van nieuwheid. Hoe zou je zijn? Nou, we hadden een leuk gesprek, niet bepaald meisjesachtig, maar vriendelijk.
Ik dacht: “Dit gaat goed, ik ga goed met de situatie om.” Ik heb haar niet anders behandeld. Waarom wil? We spraken over de schaarste aan wc-papier, de vreselijke kranen en de humeurige handendroger.
Het gebeurde toen ze naar de deur ging om te vertrekken. Toen ze merkte dat we geen andere keuze hadden dan onze handen droog te schudden, draaide ze zich naar me om en antwoordde: “Ik zal mijn handen aan mijn lul afvegen.” Het is echter verdwenen.
Tot die tijd was ons gesprek heel positief en leuk.
Nu verstijfde ik van schrik. Ik twijfel er niet aan dat dit een soort bedreiging was.
Waarom beweren dat je een penis hebt in de ruimte van het vrouwelijke geslacht? Ik had het gevoel alsof ik een flits had toen het beeld van een penis door haar advertentie in mijn hoofd kwam. Er werd gezegd dat het intimiderend zou zijn.
De nabijheid ervan maakte hem nog intimiderender. Wat als het gewelddadig wordt? Er gingen tien minuten voorbij voordat mijn vrienden beseften dat ik vermist was.
Ze stonden buiten te wachten en toen ik ze vertelde waren ze net zo geschrokken. Ik wilde gewoon naar huis.
De markies van Granby, die vooral door ambtenaren wordt bezocht, ligt dicht bij waar ik werk, maar zou gemakkelijk elke pub in het land kunnen zijn
Deze korte maar zeer verontrustende episode hield me de rest van de week bezig en ik merkte dat ik alle kanten van het debat onderzocht over de vraag of mannen die zich identificeren als vrouw toegang zouden moeten hebben tot ruimtes voor alleen vrouwen.
Ik dacht wie zou hier iets over willen horen en wie zou geïnteresseerd zijn? Kabinetsminister Kimi Badnoch is openhartig geweest over de kwestie en ik heb haar geschreven over wat er is gebeurd. Hierdoor voelde ik me een beetje beter. Ik schreef ook naar de kroeg.
Een ding dat ik niet deed, was de politie verwittigen. Ik wilde er niet van beschuldigd worden transfobisch te zijn omdat ik zei dat deze persoon in de “verkeerde badkamer” was.
Ik vind het belangrijk om te vermelden dat ik de rechten van transgenders steun om een authentieke levensstijl te leiden en dat ik het ermee eens ben dat mensen met genderdysforie na 18 jaar van geslacht moeten kunnen veranderen.
Maar sekseloze ruimtes zijn van het allergrootste belang voor de veiligheid van vrouwen. Geslacht en geslacht zijn verschillend. Als iemand een andere reeks voornaamwoorden wil gebruiken, accepteer ik dat volledig en probeer ik er altijd rekening mee te houden.
Maar de kwestie van eigen identiteit is anders. Vrouwen lopen risico omdat er geen open dialoog is over de erosie van vrouwenruimtes.
Mensen zijn te bang om zich uit te spreken uit angst om omvergeworpen te worden. Ruimtes voor mannen blijven hetzelfde geslacht, terwijl het alternatief gemengd geslacht is.
Politici moeten kennis nemen van de vele voorbeelden zoals die van mij en veel erger en actie ondernemen. Dit is het punt van mijn ervaring. Het kan gemakkelijk de norm worden, een alledaagse gebeurtenis.
Kabinetsminister Kimi Badnoch is openhartig geweest over de kwestie en ik heb haar geschreven over wat er is gebeurd
Leven we met de angst dat we elke keer dat we een openbaar toilet gebruiken, een transvrouw tegenkomen die dreigt met haar penis?
Ik wil de bewustwording van deze problematiek vergroten en mijn platform inzetten als adviseur om verandering teweeg te brengen. Bij Primark had ik onlangs mijn eerste ervaring met het gebruik van genderneutrale kleedkamers. Ze hebben een klein gordijn maar de deur gaat niet op slot.
Ik was een spijkerbroek aan het passen en voelde me zo kwetsbaar – in gevaar.
Deze genderverwarring is nu overal. Ik ging naar de optometrist in Boots en paste per ongeluk een herenbril die veel te groot was voor mijn gezicht omdat mannen biologisch gezien grotere gezichten hebben. Een assistent zei dat er nieuwe regels zijn en dat alle brillen nu gemengd zijn.
Ik heb mijn ervaring op Twitter beschreven en was verbaasd over de reacties van vrouwen die verhalen deelden over kleedkamers en toiletten. Natuurlijk was de persoon die mij terroriseerde niet representatief voor de transgemeenschap, maar mijn ervaring benadrukt de grote risico’s van eigen identiteit voor de veiligheid van een vrouw.
Er zou meer bescherming moeten komen voor vrouwenruimtes.
Idealiter zouden er ruimtes voor mannen, ruimtes voor vrouwen en een genderneutrale ruimte moeten zijn. Zo niet, dan zal wat mij is overkomen – en erger – anderen overkomen. Ik wil dat iedereen gelijke rechten heeft, maar ik ben bang dat weinig mensen die rechten voor bepaalde groepen zullen vernietigen.
Wat markies Granby betreft, ik zou het heel moeilijk kunnen vinden om daar terug te komen en de toiletten te gebruiken, tenzij ik met een vriend ben.
Daar zou ik me zorgen over maken. Dit is echt tragisch.
Transgendergevangenen die ‘een gevaar vormen’ voor medegedetineerden en transgendervrouwen worden geweerd uit vrouwengevangenissen in Engeland en Wales
Transgendergevangenen die een gevaar vormen voor andere gevangenen, worden vanaf morgen geweerd uit vrouwengevangenissen in Engeland en Wales.
Deze stap is van toepassing op transgendervrouwen die geweldsmisdrijven of zedendelicten hebben gepleegd en op transgendervrouwen met mannelijke geslachtsdelen.
Het volgt de groeiende bezorgdheid over de risico’s van transgendergevangenen en volgt de Schotse eerste minister Nicola Steur Betrokken bij een ruzie over een transgender dubbele verkrachter Isla Brysondie naar een gevangenis voor alleen vrouwen werd gestuurd totdat een golf van openbaar protest haar dwong terug te keren.
minister van Justitie Dominicus Raab Hij zei dat de maatregel van toepassing zou zijn ongeacht of gevangenen ze hadden seks Certificaat van Erkenning, met uitzonderingen alleen in uitzonderlijke gevallen die door ministers moeten worden ondertekend.
De Schotse eerste minister Nicola Sturgeon was verwikkeld in een ruzie over transgender dubbele verkrachter Isla Bryson (foto), die naar een gevangenis voor alleen vrouwen werd gestuurd totdat openbare protesten een terugslag veroorzaakten.
Minister van Justitie Dominic Raab zei dat de maatregel van toepassing is ongeacht of gevangenen een geslachtserkenningscertificaat hebben
Hij voegde eraan toe: “Veiligheid moet op de eerste plaats komen in onze gevangenissen.”
Uit cijfers van het ministerie van Justitie blijkt dat er in het jaar tot afgelopen maart 230 transgendergevangenen waren in Engeland en Wales, waarvan 187 van het legale geslacht mannelijk en 43 vrouwelijk waren.
Van het totaal waren er 181 in mannengevangenissen en 49 in vrouwengevangenissen. Er zaten zes transgendervrouwen in vrouwengevangenissen.
Een bron bij het ministerie van Justitie zei: ‘Onze huidige benadering is dat transvrouwen alleen op het eigendom van vrouwen kunnen worden vastgehouden als de risicobeoordeling aangeeft dat het veilig is om ze daar te houden, terwijl in Schotland wordt aangenomen dat ze zullen worden vastgehouden. volgens hun zelfverklaarde genderidentiteit, tenzij er geen zorgen waren over de risico’s.
“We gaan nu nog verder en zorgen ervoor dat transvrouwen die hun mannelijke geslachtsdelen behouden of die veroordeeld zijn voor zedendelicten of geweld, niet op het eigendom van vrouwen kunnen worden vastgehouden, tenzij er een uitdrukkelijke beslissing van de ministers is.”