Het vinden van een compatibele persoon die een orgaan wil doneren is een enorme hindernis voor mensen met een levensbedreigende nierziekte, maar voor Waimate-man Kelvin Sadler bedreigt een andere hindernis zijn transplantatie.
Sadler zei dat er een beslissing was genomen om door te gaan met de transplantatie in 2021, waarbij zijn nierfunctie snel achteruitging, maar hij had een groot probleem: de donor kon niet vanuit Australië naar Nieuw-Zeeland komen vanwege Covid-19-grenscontroles.
Sadler, een PGG Wrightson voorraadagent, werd 25 jaar geleden gediagnosticeerd met auto-immuunnefropathie (de ziekte van Berger). De diagnose leidde tot de verslechtering van zijn niergezondheid.
Zeven jaar geleden, toen zijn nierfunctie daalde van 23% naar 16%, vertelden artsen hem dat hij binnen 12 maanden een transplantatie nodig zou hebben – als zijn toestand in hetzelfde tempo zou blijven verslechteren.
Lees verder:
* Koppel zweet samen na orgaantransplantatie
* Een man mist een donatie aan een vriend, en hij doneert in plaats daarvan aan een vreemde
* Taranaki-man kijkt naar de ‘bescheiden’ ervaring van het doneren van een nier
* Haar moeder is stervende, de dochter van haar dochter heeft twee levens gered
Toen ging hij naar zijn jongere broer, Alan Sadler, vertelde hem over de diagnose en vroeg of hij zou overwegen om donor te worden.
Sadler, die al meer dan 20 jaar in Australië woont, was het met die mening eens.
Maar toen het tijd was om verder te gaan met de operatie, bevonden de broers zich door weinig meer dan de Tasmanzee van elkaar gescheiden.
“afgelopen jaar [2021] Ze drukten op de knop om geopereerd te worden, maar vanwege Covid konden we Alan niet het land in krijgen, zelfs niet met een medische vrijstelling”, zei Sadler.
geleverd
Kelvin en Alan Sadler bij Runway House in Christchurch.
Kelvin Sadler zei dat hij en zijn vrouw, Leanne, naar andere opties in Nieuw-Zeeland waren gaan kijken en ook dialyse hadden overwogen. Een van deze opties was de Leanne-test, maar helaas waren ze niet identiek.
Hij zei dat toen een goede vriend van het paar over hun problemen hoorde, ze haar haar nier liet zien en begon te testen. Ze stond op het punt dat proces af te ronden toen de aankondiging van de heropening van de grenzen kwam.
Met Alan weer aan boord en in staat om het land binnen te komen, lobbyde Sadler om zo snel mogelijk door te gaan met de operatie. Sadler en Alan kregen op 23 mei een operatiedatum, met slechts zeven weken om zich voor te bereiden.
“Het was bijna goed, we kregen niet veel waarschuwing omdat we het niet te veel konden analyseren en in de werkmodus kwamen met alle dingen die we moesten voorbereiden. Tegen de tijd dat ik naar Christchurch kwam, was ik uitgeput”, zegt Kelvin.
Alan en zijn partner Kylie gingen in zelfisolatie in Australië voordat ze naar Christchurch reisden, waar Kylie twee maanden vanuit huis werkte om ervoor te zorgen dat ze niet het risico liepen Covid op te lopen en de operatie te annuleren.
geleverd
Kylie, Alan Kelvin en Lianne Sadler werden na Kelvin gefotografeerd bij Christchurch Surgery.
Sadler zei dat de eerste 18 jaar nadat hij de diagnose van een nieraandoening kreeg, het “vrijwel alledaags leven was.
“Naarmate mijn nierfunctie afnam, werd ik steeds vermoeider”, zei hij.
Sadler en zijn broer zaten op verschillende verdiepingen in het Christchurch Hospital en drie dagen na de operatie werd Alan naar zijn broer gereden.
“Het was geweldig”, zei Sadler.
“Ik wist niet hoe goed ik me voelde. Twee dagen na de operatie [symptoms of Berger’s disease] Allemaal weg. Ik was verdrietig vreugde. hij is [Allan] Je hebt mijn leven veranderd.
“Ik hoop dat het college dat ze bij hem hebben achtergelaten net zo goed is als het college dat ik heb.”
Sadler vertelde hem dat zijn broer altijd contact met hem had gehad, en toen Alan hoorde van Sadler’s toestand, aarzelde Alan niet om ja te zeggen tegen donorschap.
“We hebben er niet zoveel over gepraat omdat ik hem niet het gevoel wilde geven dat hij dat moest.”
Sindsdien hebben ze hun “nieuwe” universiteit Alvin genoemd en genieten dagelijks van het inchecken bij Alvin.
geleverd
Kelvin en Alan Sadler bij Runway House in Christchurch na de niertransplantatie van Kelvin.
Beide families waren herstellende van een operatie in Runway House in Christchurch.
Bij Ranui House hebben stellen hun eigen appartement, waar ze hun eigen was kunnen doen en kunnen koken. Al kookten ze graag in de gemeenschappelijke kook- en loungeruimte.
De Bone Marrow Cancer Trust bezit en exploiteert Ranui House, een thuis weg van huis voor patiënten en hun families die medische behandeling ondergaan in Christchurch Hospitals. Patiënten van elke leeftijd en met elke medische aandoening kunnen de accommodatie en ondersteuning krijgen die een thuis biedt.
“Ranui House stond ons toe te stoppen omdat je weg bent van alle dagelijkse stress. Het was geweldig. We kwamen hier letterlijk en we stopten en we herstelden, “zei Sadler.
“Twaalf dagen na de operatie en ik voel me 100% beter.
“We voelen ons erg geïnteresseerd,” zei Lian.
“We voelden ons zeer verzorgd in deze omgeving.”
Sadler verwacht nog een maand in Runaway House te blijven terwijl Sadler’s observatie doorgaat.
Ze hebben net nieuwe fietsen gekocht en kijken ernaar uit om in vorm te komen en meer van Christchurch te zien voordat ze naar huis gaan.
Voor Kelvin is dit de eerste keer in meer dan twee jaar dat hij kan sporten. Hij kan niet wachten om “ja” te kunnen zeggen tegen zijn 11-jarige zoon als hij hem vraagt om met hem te rennen.
Het fonds is onlangs ook begonnen met de bouw van Runway Apartments, een condominiumcomplex met 43 eenheden aan Selwyn Street dat begin 2024 moet worden voltooid.
In de afgelopen 12 maanden heeft het secretariaat meer dan 1080 patiënten en hun families ondersteund tijdens hun medische behandeling, waarbij de vraag naar hun verblijfsdiensten toenam. Door de ontwikkeling van Runaway Apartments zal de trust de grootste aanbieder op het Zuidereiland worden voor het huisvesten van patiënten en families die medische behandeling krijgen.