De coole handtekening van Haaland maakt van de titel geen formaliteit – kijk maar naar Graves en Lineker

De coole handtekening van Haaland maakt van de titel geen formaliteit – kijk maar naar Graves en Lineker

Toen Manchester United in 2001 Ruud van Nistelrooy tekende, hadden ze net drie titels op rij gewonnen. Van Nistelrooy is een van de grootste doelpuntenmakers van het Premier League-tijdperk – een pure roofdier. Hij won echter één titel op Old Trafford voor zijn vertrek in 2006, en zijn voorgangers Andy Cole en Dwight Yorke bleken van groot belang bij het winnen van de Premier League.

Dit is geen kritiek op deze wereldspelers. Greaves, Lineker, Shearer en Van Nistelrooy hebben hun beloftes verbluffend waargemaakt, met doelpunten en wedstrijdwinnende prestaties. Wat wel is veranderd, is de samenstelling van de teams waar ze lid van zijn geworden. Bij het versterken van een deel van het veld – in hun geval iemand toevoegen met de gave om de finishing touch in het strafschopgebied te geven – weet de coach dat er een risico bestaat om een ​​ander element van het team op te offeren en de balans aan te passen.

Guardiola en Klopp maakten die berekeningen met hun zomerdeals, aangespoord door de uitdaging om ze aan het werk te krijgen om hun geweldige teams te ontwikkelen. Het was een grote oproep voor Guardiola om Raheem Sterling en Gabriel Jesus te laten vertrekken. Samen scoorden ze 230 doelpunten met City.

Evenzo zal Liverpool Sadio Mané zeker missen, hoewel het onvermijdelijk was dat Klopp zou proberen hun aanvallende reeks te vernieuwen, aangezien de beproefde en vertrouwde voorste drie in de dertig waren. Het verbaast me niet dat deze beslissingen zijn genomen. Elke manager moet constant aan de toekomst denken.

Guardiola en Klopp passen hun strategie tegelijkertijd aan, daarom voelen anderen de kans. Optimisme is misschien misplaatst, maar Tottenham, Arsenal en United staan ​​er nu beter voor dan een jaar geleden. Dit geldt niet voor Chelsea, hoewel er geen twijfel bestaat over de kwaliteit van hun coach en team.

De waarheid is dat Haaland geen gamechanger is in hun zoektocht om de Premier League te winnen. Hoe te zijn? City heeft al een standaard van 90 vastgesteld als het minimum dat vereist is om kampioen te zijn, en vestigde een nieuw record toen ze in 2018 100 punten verzamelden. Ze kunnen geen niveau hoger stijgen. Voor mij is de game-veranderende ondertekening een speler als Eric Cantona, Dennis Bergkamp of Virgil van Dijk die een kant kiest op de drempel van succes naar die extra mijl.

Waar Haaland impact kan maken in de Champions League. Als hij vorig jaar in de halve finale tegen Real Madrid had gespeeld, zou de dominantie van City zeker zijn beloond met een spits met het killersinstinct van Haaland in het strafschopgebied.

Bij City wordt hij omringd door een hogere klasse spelers dan bij Borussia Dortmund het geval was. Het is nog steeds vermeldenswaard dat Dortmund in het jaar voor zijn overstap naar de Bundesliga 76 punten verzamelde. Ze wonnen niet meer dan 69 doelpunten in zijn drie jaar daar, ondanks het feit dat Haaland maar liefst 62 doelpunten maakte in slechts 67 Bundesliga-optredens. Nogmaals, het falen van Dortmund om Bayern München in te halen is geen weerspiegeling van hem. Er zijn veel gemeenschappelijke factoren. Dit benadrukt dat het inhuren van één geweldige speler een formaliteit – als teamteam – niet noodzakelijkerwijs geweldiger maakt.