a Er werd een heldere flits gezien die opstak boven de lucht van het Lagere Noordereiland.
Curtis Powell ving donderdag rond 14.00 uur een enorme flits op zijn dashcam.
Cartertons loco-burgemeester, Rebecca Vergonst, beschreef een enorme oranje streep voordat ze een knal hoorde en toen een knal.
Dus wat zeggen de experts?
Lees verder:
* De meteoor zien: ‘Hij werd groter en groter en groter en dook op’
* NASA legt een krachtige meteoorexplosie vast op 26 km boven de Beringzee in Rusland
* Het verbazingwekkende moment waarop een “zeldzame” meteoor explodeerde aan de nachtelijke hemel boven Michigan
Wat is dat grote gloeiende ding?
We weten het niet zeker, maar het is waarschijnlijk dat het een vuurbal was – een grote meteoor die viel. Hoewel er een mogelijkheid is dat het een terugkeer van de satelliet is, Astronoom en directeur van het Otago Museum Dr. Ian Griffin Hij zei.
Astronaut Dr. Duncan Steele Hij merkte ook op dat het een vuurbal was, maar was het ermee eens dat mensen mogelijk ruimtepuin de aarde opnieuw zouden zien binnenkomen.
Om een gevoel van schaal te geven, zei Steele dat het ten minste de grootte van een rugbybal moest hebben, zodat het overdag te zien was.
Margaret Kelhan / GELEVERD
Meteorietbeeld van de beveiligingscamera van Margaret Keelhan in Plemerton.
Kan een meteoriet barsten en exploderen?
Steele zei dat het knettergeluid een elektrisch geluid was. Het kan worden opgepikt door mensen met een soort ontvanger in de buurt van hun oren. Dat kan lang haar en een bril of een hoed betekenen.
De daaropvolgende oerknal was de schokgolf, die veel langzamer arriveerde, met de snelheid van het geluid.
Mensen hebben gekraak in hun huizen gemeld. Dit klinkt als de film Armageddon.
De GeoNet-seismometers rond Wellington lijken de atmosferische schokgolf van de meteoor vast te leggen.
De dichtstbijzijnde gedetecteerde aankomst van de veronderstelde geluidsgolf van de meteoriet was rond 13.50 uur op de seismometer aan de oostelijke kant van Paliser Bay, zei Stephen Bannister, een seismoloog bij GNS Science.
Mensen vulden destijds ‘haarrapporten’ van GeoNet in – meestal gebruikt voor aardbevingen. Bannister zei dat hij dacht dat ze geschokt waren.
Een beetje opwinding – hoe zeldzaam is dat?
Steel heeft slechts één dagelijkse meteoor gezien.
Omdat het spul minstens zo groot moet zijn als een rugbybal, is het geen gewone torenhoge.
De sterren die ‘s nachts verschijnen, zijn meestal zo groot als een druif. Verrassend genoeg wordt de aarde echter elke dag blootgesteld aan ongeveer 100 ton natuurlijke meteorieten.
geleverd
Curtis Powell reed naar een baan toen hij een enorme flits voor zijn neus zag vallen. De dashcam in zijn auto heeft dit vastgelegd.
Kan een deel van het lichaam de grond raken?
Laten we eerst wat over technologie praten.
Volgens NASA is een meteoriet een woord voor ruimterots. Wanneer iemand de atmosfeer van de aarde binnengaat en opbrandt, wordt de vuurbal een meteoor genoemd. Als een deel van een meteoriet de vlucht door de atmosfeer overleeft en de aarde raakt, wordt het een meteoriet genoemd.
Het sterrenobservatorium zei dat vuurballen vaak volledig in de atmosfeer verdampen vanwege de intense hitte en energie.
Maar de meteoorfragmenten hebben de explosie mogelijk overleefd en zijn naar de aarde gegaan.
Meteorieten zijn zeer zeldzaam in Nieuw-Zeeland, zei Griffin, “dus het kan best cool zijn om ze te hebben.”
Als er iets overblijft, kan het dan worden gevonden?
Het is belangrijk om video’s of foto’s van het evenement te bewaren, zei Griffin. Het is misschien mogelijk om het te gebruiken om de positie van het object te trianguleren, en waar het landt, als het dat is.
De Fireballs Aotearoa-groep, een gezamenlijke inspanning van amateur-hemelobservatoren, astronomen en geologen van de universiteiten van Canterbury en Otago, zei dat het de gegevens bekijkt om te zien of het object op het oppervlak is geland.
“Als je in de buurt bent, pas dan op voor ongewoon glanzende zwarte rotsen op aarde”, zei de groep.