Super Telescope: missie naar de rand van het heelal
evaluatie: 
Ons geweldige Yorkshire
evaluatie: 
Alle meest voorkomende spontane mensen op aarde willen raketwetenschappers worden. En het zijn niet alleen grote miljardairs zoals Richard Branson, Elon Musk of Jeff Bezos van Amazon.
NASA zit vol met mensen die enthousiast zijn over het idee om metalen raketten de lucht in te lanceren. Ze liepen een parade binnen op de Super Telescope: Mission to the Edge of the Universe (BBC2), happend naar adem en glimlachend van de allerbelangrijkste opwinding.
Ze stuurden natuurlijk niets naar de “rand van het universum”. Geen van hen zal, als ze worden uitgedaagd, eerlijk kunnen zeggen wat dat betekent, of waar de rand is, of wat erachter ligt.
Wat ze eigenlijk aan het doen waren, was een telescoop in een baan achter de maan plaatsen om naar de verste sterren te kijken.
NASA zit vol met mensen die enthousiast zijn over het idee om metalen raketten de lucht in te lanceren. Getoond aan de Super Telescope: Mission to the Edge of the Universe (BBC2), snakken ze naar adem en glimlachen ze van zelfbelangrijke opwinding.
Het is al eerder gedaan – de nieuwe set is slechts een upgrade. De opschepperige geeks bij NASA geven het niet graag toe, dus moeten ze aankondigen dat deze telescoop het begin van de tijd zal kunnen laten zien.
Het is duidelijk dat het alleen beelden van klodders en vlekken zal produceren, en de rest van ons, die geen interstellaire astronomen zijn, zullen moeten doen alsof we het begrijpen (of erom geven) als ze zeggen dat dit licht 13,7 miljard jaar oud is.
Een wetenschapper beweerde persoonlijk dat de James Webb Telescope (JWT) het leven op andere planeten zou kunnen bestuderen en niet alleen water zou ontdekken, maar ook vegetatie en vervuiling door andere levensvormen.
Dit roept een beeld op van satellietbeelden waarop buitenaardse wezens mistige wolken creëren met hun vliegende auto’s en pinten radioactief bier drinken in buitenaardse bars.
Het is natuurlijk onzin. Wat vooral frustrerend is aan deze BBC2-satellietdocumentaires, is dat niemand ooit de ongebreidelde opschepperij en zelfvoldane fantasieën van deze technische geeks uitdaagt.
Er is geen balans. Zijn ze zo gevoelig voor kritiek dat ze eenvoudige vragen niet onder ogen kunnen zien, zoals: Is het echt de moeite waard om foto’s te maken van voorheen onzichtbare sterrenstelsels ter waarde van £ 8 miljard, als ze eruitzien als wazige pixels?
Ze stuurden natuurlijk niets naar de “rand van het universum”. Geen van hen zal, als ze worden uitgedaagd, eerlijk kunnen zeggen wat dat betekent, of waar de rand is, of wat erachter ligt. Wat ze eigenlijk aan het doen waren, was een telescoop in een baan achter de maan plaatsen om naar de verste sterren te kijken
Als geen van hun uitspraken wordt uitgedaagd, moeten we luisteren naar een uur lang wafels groeien. Blijkbaar is de JWT als een “Hubble-telescoop op steroïden” en de lancering was net zo complex als de Apollo-missies die mensen op de maan brachten.
Dit alles is geïllustreerd met computergraphics van exploderende sterren en roterende sterrenstelsels, die volgens mij zijn ontleend aan de eerdere meesterwerken van professor Brian Cox.
Er waren een paar stop-motion sequenties van de ingenieurs die enorme foliehoezen optilden – net zo interessant als het zien kraken van het Wimbledon-dak. De eerste uitgezonden beelden die werden getoond, zal je niet verbazen als je vlekken en wazige plekken hoort. Dat is £ 8 miljard goed besteed en geen vergissing.
Als je echt wat extravagant geld wilt uitgeven, bezoek dan de Turkse baden in Harrogate. Telly-dierenarts Peter Wright ging met zijn vrouw Lynne naar Our Great Yorkshire Life (C5) en was gekieteld toen hij hoorde dat de prachtige Marokkaanse stoombaden ooit waren gereserveerd voor de rijken.
Het ticket voor de baden, toen ze in de jaren 1890 openden, was een loon van een halve week voor een werkende man. Peter, die half gepensioneerd is, kon niet stoppen met lachen om het idee dat hij een “hot date” had met zijn vrouw. “Vertel je wat verrassend opwindend was”, zei hij tijdens zijn verschijning.
Nog steeds op date, bezochten Peter en Lynn de tuinen van Harlow Carr en dronken daarna scones in Bettys Cafe Tea Rooms. Als dit hele format is ontworpen om ze een geweldige dag te bezorgen, is daar niets mis mee.
Slave Night Ager: Winkelbediende Amber (Lucia Keskin) heeft zich verstopt voor klanten bij Sneakerhead (Dave). Ze blijven me dingen vragen en ik heb niets te zeggen, zoals klimaatverandering. Het is: “Waar zijn de sokken?” Het werkende leven is zwaar.