Uit een groot onderzoek is gebleken dat twee geneesmiddelen die nog niet zijn goedgekeurd in het VK, de meest effectieve geneesmiddelen zijn voor de behandeling van slapeloosheid.
Oxford universiteit Experts onderzochten meer dan 150 onderzoeken die de effecten van 30 verschillende medicijnen op duizenden volwassenen met slaapproblemen testten.
Eszopiclone, verkocht onder het merk Lunesta, en lemborexant, op de markt gebracht als Dayvigo, waren het beste voor het verlichten van symptomen van slapeloosheid.
Ze werkten beter dan benzodiazepinen en Z-medicijnen, twee krachtige slaappillen NHS Presidenten proberen af te bouwen.
Beide pillen zijn al in gebruik in heel Europa en de Verenigde Staten. Het zijn hypnotica die werken door de hersenen te kalmeren, zodat iemand heel snel in slaap valt.
Studieleider professor Andrea Cipriani zei dat hij verwachtte dat de Britse regelgevers zouden overwegen om beide medicijnen goed te keuren in het licht van de bevindingen.
Hij merkte echter op dat ze kunnen leiden tot bijwerkingen, zoals hoofdpijn, duizeligheid en misselijkheid – vergelijkbaar met de verslavende benzodiazepinen.
Professor Cipriani zei dat niet-farmacologische behandelingen, zoals therapie, de eerste behandelingslijn moeten blijven.
Onderzoekers van de Universiteit van Oxford onderzochten meer dan 150 onderzoeken die de effecten van 30 verschillende medicijnen op 44.000 volwassenen met slaapproblemen testten. Ze ontdekten dat eszopiclone, verkocht onder de merknaam Lunesta (links), en lemborexant, Dayvigo (rechts) genaamd, het beste waren voor het verlichten van symptomen van slapeloosheid.
Slapeloosheid – gedefinieerd als regelmatige slaapproblemen – komt naar verluidt voor bij maximaal 1 op de 10 mensen in Europa.
Het kan leiden tot verminderde productiviteit, verhoogd ziekteverzuim en een verhoogd risico op ongevallen.
Slapeloosheid is ook nauw verwant aan psychische stoornissen zoals depressie en alcoholisme.
Eerstelijnsbehandeling omvat het bevorderen van ‘slaaphygiëne’ en eenvoudige methoden zoals elke avond op hetzelfde tijdstip naar bed gaan, sporten en het beperken van cafeïne voor het slapengaan.
Sommige patiënten kunnen worden doorverwezen voor cognitieve gedragstherapie – gesprekstherapie die tot doel heeft problemen te beheersen door de manier waarop een persoon denkt te veranderen. Britten kunnen ook een app voorgeschreven krijgen die een zelfhulpprogramma van zes weken biedt.
Artsen kunnen ook slaappillen voorschrijven. Maar dit wordt zelden gedaan omdat de medicijnen tot ernstige bijwerkingen en verslaving kunnen leiden.
Er wordt echter aangenomen dat 300.000 mensen in Engeland langdurig Z-drugs en benzodiazepinen gebruiken.
Sommigen nemen medicijnen om andere redenen, zoals angst.
Prof Cipriani vertelde vandaag kort aan gezondheids- en wetenschapsverslaggevers dat er “weinig bewijs” is over hoe effectief slaappillen met elkaar worden vergeleken.
Dit riep de vraag op of artsen “passende medicatie voorschrijven” voor degenen die het nodig hebben, zei ze.
Hun studies werden gepubliceerd in scalpelbeoordeling van 154 gepubliceerde en niet-gepubliceerde onderzoeken – voltooid in november 2021.
Proeven evalueerden de geteste effectiviteit van 30 verschillende medicijnen tegen slapeloosheid bij 44.089 volwassenen met slaapproblemen.
Ze onderzochten patiënten die de medicijnen vier weken hadden gekregen – evenals degenen die de medicijnen drie maanden hadden gebruikt.
Driekwart van hen kreeg slaappillen, een kwart een placebo.
Vrijwilligers rapporteerden de kwaliteit van hun slaap, of ze waren gestopt met het innemen van de pil en eventuele bijwerkingen – zoals duizeligheid, misselijkheid, vermoeidheid, hoofdpijn en slaperigheid.
De resultaten toonden aan dat eszopiclon en lemborexant beter presteerden dan de andere geneesmiddelen.
Een kwart van de kortdurende gebruikers van esopiclon meldde dat hun symptomen verbeterden, terwijl 38 procent van degenen die het gedurende drie maanden gebruikten, zei dat ze gemakkelijker in slaap konden vallen.
De grafiek toont de effectiviteit van eszopiclone (links) en lemborexant (rechts) voor slapeloosheid. Een kwart van de kortdurende gebruikers van esopiclon meldde dat hun symptomen verbeterden, terwijl 38 procent van degenen die het gedurende drie maanden gebruikten, zei dat ze gemakkelijker in slaap konden vallen. Ondertussen zei een op de vijf vrijwilligers die lemborexant gebruikten dat hun symptomen binnen vier weken verbeterden, terwijl 35 procent zei dat ze na drie maanden afnamen. Degenen die beide pillen gebruiken, hebben echter bijwerkingen gemeld
Ondertussen zei een op de vijf vrijwilligers die lemborexant gebruikten dat hun symptomen binnen vier weken verbeterden, terwijl 35 procent zei dat ze na drie maanden afnamen.
De onderzoekers waarschuwden echter dat tot de helft van de patiënten die de twee medicijnen gebruikten, zich onwel voelde.
Ter vergelijking: benzodiazepinen, die aan patiënten in het VK worden gegeven, bleken op korte termijn effectief te zijn – ze verlichten tot drie op de tien symptomen van gebruikers.
Maar de onderzoekers merkten op dat informatie over de langetermijneffecten ontbreekt en dat patiënten het niet goed verdragen, waarbij tot zes op de tien bijwerkingen melden.
Z-medicijnen, zoals zaleplon, profiteerden ten minste 16 procent van de patiënten en hadden ook geen langetermijngegevens.
Het team zei dat melatonine, een ander medicijn dat aan de NHS is getoond, geen fysieke voordelen opleverde, waarbij slechts 18 procent een verbetering opmerkte en vier op de tien bijwerkingen rapporteerden.
De onderzoekers stelden dat de veiligheidsgegevens over lemborexant niet doorslaggevend zijn, maar dat er een risico op hoofdpijn lijkt te zijn, terwijl gebruikers van eszopiclon duizeligheid en misselijkheid hebben gemeld.
De onderzoekers zeiden dat er meer studies nodig zijn om de veiligheid van de twee medicijnen in de loop van de tijd te bepalen.
Professor Cipriani, een psychiater van de Universiteit van Oxford, zei dat de bevindingen “het meest transparante en uitgebreide beeld zijn van alle beschikbare gegevens” over medicijnen tegen slapeloosheid.
Hij zei dat de bevindingen artsen zouden kunnen helpen bij het bepalen van het meest geschikte medicijn voor slapeloosheidspatiënten, en hij zei dat regelgevers rekening moeten houden met de bevindingen bij de beslissing om eszopiclon en lemborexant goed te keuren.
Prof Cipriani zei: “De noodzaak om slapeloosheid zo effectief mogelijk te behandelen is natuurlijk erg belangrijk, omdat het overloopeffecten kan hebben op de gezondheid van de patiënt, het gezinsleven en het bredere gezondheidssysteem.”
Hij waarschuwde echter dat de studie “geen aanbeveling is dat medicijnen altijd moeten worden gebruikt als eerstelijns ondersteuning voor de behandeling van slapeloosheid”, waarschuwde dat sommige van hen “ernstige bijwerkingen” kunnen hebben.
Maar professor Cipriani merkte op dat het onderzoek aantoont dat sommige medicijnen “ook effectief kunnen zijn en waar nodig in de klinische praktijk moeten worden gebruikt”.
“Bijvoorbeeld wanneer behandelingen zoals het verbeteren van een gezonde slaap en cognitieve gedragstherapie niet hebben gewerkt, of wanneer een patiënt medicatie wil overwegen als onderdeel van hun behandeling,” voegde hij eraan toe.