Het gerechtelijk onderzoek van lijkschouwer Heather McKenzie naar de dood van de 19-jarige begon vandaag in Dunedin.
Miss Christani stierf bij een botsing op de trap op een druk feest, en sindsdien zijn haar ouders, Elspeth McMillan en Biddy Christani, activisten geworden voor veilig studentengedrag in Dunedin.
De rechtbank hoorde dat de districtsraad van Dunedin in mei 2019 een brief stuurde naar de eigenaar van het appartement dat bekend staat als 'The Manor', waarin hij zijn bezorgdheid uitte over het aantal geluidsklachten en de overbevolking.
Na de brief hadden vastgoedmanager Jennifer Adamson en een medewerker van de Universiteit van Otago een ontmoeting met de huurders en bespraken ze de brief.
Mevrouw Adamson zei dat ze huurders had gevraagd “het aantal mensen in het pand te beperken omdat het gevaarlijk is om te veel mensen te hebben”.
Ze legde uit dat ze het gevoel had dat de studenten haar advies opvolgden en de veiligheidsrisico's begrepen.
De beheerder stuurde ook een e-mail waarin ze uitlegde dat als de problemen aanhielden, zij “geen andere keus zou hebben dan u door te verwijzen naar de Huurrechtbank”.
Mevrouw Adamson voerde twee dagen voor het feest een grondige controle uit, maar had “absoluut geen idee” van het feest.
“Ik kan geen feesten sluiten, ik kan geen feesten tegenhouden”, zei de vastgoedbeheerder.
De rechtbank hoorde dat er in 2019 zeven aanwijzingen voor excessief geluidsoverlast aan The Manor waren uitgevaardigd, maar mevrouw Adamson wist niet zeker of dit betekende dat huurders uit hun huis konden worden gezet.
De getuige zei: “Ik kan het aantal partijen niet bepalen, wat een onaanvaardbaar aantal is.”
Ze legde uit dat de zaak betrekking heeft op de Huurrechtbank.
Mevrouw Adamson zei dat ze er zelfs na de dood van mevrouw Cristani niet aan dacht om naar de rechter te stappen om een einde aan de huurovereenkomst te eisen.
“Onberekenbaar verdriet”
Vanochtend prees een lijkschouwer de ouders van juffrouw Crestani voor hun werk na het “onberekenbare” verlies van hun dochter.
In 2019 onthulde de Universiteit van Otago het Sophia Charter: 'A shared commitment to the North Dunedin community'.
Lijkschouwer McKenzie erkende het werk dat de ouders van juffrouw Cristani na haar dood hadden verricht.
Lijkschouwer McKenzie zei: ‘Je vond de energie en de toewijding om dit te doen, naast je onmetelijke verdriet en verlies.’
“Je hebt een belangrijke dialoog geopend en verandering teweeggebracht in de studentencultuur in Dunedin.”
De lijkschouwer verzekerde de ouders van juffrouw Christani dat hun dochter centraal zou staan in het onderzoek.
‘Een geliefde vormt de kern van waarom we hier allemaal zijn’, zei Lijkschouwer McKenzie.
“Ik ga Sophia zeker niet over het hoofd zien tijdens dit onderzoek.”
De heer Crestani zei dat hij een schat aan bewijsmateriaal had ontvangen, waaronder 160 politie-verhoren met studenten.
“We dachten dat het een tragisch ongeluk was… Het duurde een tijdje voordat we beseften dat dit niet het geval was, maar eerder een samenloop van omstandigheden die in deze stad aan het broeden waren… al een tijdje,” zei Crestani.
“Dit is een maatschappelijk probleem en iedereen moet er verandering in brengen.”
Beide ouders legden uit dat ze geschokt waren door het gedrag van de leerling toen ze Dunedin voor het eerst bezochten.
“[Locals] Ik werd er enigszins immuun voor. . . ‘En ze besefte het gevaar niet’, zei mevrouw McMillan.
‘Er was de dood voor nodig, helaas de dood van Sophia, om ze wakker te maken.’
In de rechtbank werden video's van het feest en audio-opnamen van 111-oproepen afgespeeld.
Ze lieten zien dat er “een sfeer van paniek ontstond”, aangezien het appartement dat bekend staat als “The Manor” nog steeds overvol was.
De rechtbank vernam dat dit het laatste feest vóór de examens zou zijn en er werden 400 mensen uitgenodigd op Facebook.
Mevrouw MacMillan en de heer Crestani legden uit dat het moeilijk was om meer dan vier jaar op het onderzoek te wachten.
“We missen haar elk moment van de dag”, zei mevrouw McMillan.
“Uiteindelijk werd ze verpletterd en gestikt op de smerige vloer van een smerig studentenappartement… een gruwelijke, vermijdbare en volkomen onnodige manier om te sterven.”
“We hopen dat wat er is gebeurd duidelijker zal worden… en dat er verbeteringen zullen worden aangebracht”, zei Crestani.
“Als we eenmaal met het verleden hebben afgerekend, kunnen we terugkeren naar de toekomst.”
Het onderzoek zal naar verwachting vijf dagen duren en zal luisteren naar studenten van de partij, de politie en het personeel van de gemeenteraad van Dunedin.