'Geen handtekeningen of selfies' zeiden fans van Tom Holland terwijl honderden mensen zich verzamelden om hem bij de podiumdeur te zien terwijl Romeo en Julia chaos brengen in West End

evaluatie:

Spider Man Tom Holland Hij zou niet veel moeite hebben gehad om de muren van de Capulets' Villa in Verona te beklimmen om het balkon van Julia uit Shakespeares liefdesverhaal te bereiken.

Maar in dit geval vereist de gedurfde productie van Jamie Lloyd, die gisteravond in West End in première ging, slechts dat hij de duizelingwekkende hoogten van een microfoonstandaard bereikt.

Ja, deze nieuwe productie van Romeo en Julia is een typisch voorbeeld van de eenvoud van Lloyd's beroemdheden – in de voetsporen van James McAvoy's Cyrano en Nicole Scherzinger Op Sunset Boulevard.

Zoals gewoonlijk betekent dit dat je in DC naar de microfoons moet rennen voor een productie die in het versterkingssysteem wordt gefluisterd (en soms gewoon uitgezonden).

Verdwenen is de zon van de prachtige stad Verona, waar Shakespeare zijn scène zet.

In plaats daarvan krijgen we de helse duisternis van het theaterontwerp van Soutra Gilmore – leeg op de verlichtingsinstallaties na en een gigantisch filmisch reclamebord dat close-ups van de actie weergeeft terwijl cameramannen de acteurs volgen op het podium en rond het gebouw zelf (Romeo’s verbanning leidt naar Mantua). hem naar het dak brengen).

Het is bekend dat het stuk in beslag wordt genomen door de dood en Lloyd maakt daar het beste van, met de cast gekleed in zwarte spijkerbroeken, T-shirts en hoodies. Het is eentonig, monochromatisch en gemanierd. Als je de pols van de productie in de gaten houdt, kom je misschien in de verleiding om een ​​priester te bellen.

Soms voelt het alsof Lloyd opzettelijk probeert het leven te verstikken uit de hectische passie die gewoonlijk dit verhaal van roekeloze liefde drijft. Maar het uur komt en de Spider-Man komt binnen… 1,80 meter lang.

Verdomme, hij is een oranje, knappe kerel. Zijn indrukwekkende jukbeenderen en gebogen kaak zuigen de adem van het publiek weg en houden ons gehuld in zijn dromerige blik.

Nadat hij Juliet heeft ontmoet, danst hij als een voetballer die een doelpunt viert, maar beweegt hij verder met de precisie van een kat. Hoewel hij het beste is in stil zijn, zijn de verlegen glimlachen die hij zijn geliefde schenkt naar Hollywood-normen een miljoen dollar waard. Onder de gegeven omstandigheden houdt Francesca Amoada Rivers het goed vol als Juliet.

Lloyd moedigt haar niet aan om veel persoonlijkheid of onafhankelijke geest te tonen (zoals iedereen doet), maar toch heeft ze een rustige volwassenheid die zich gemakkelijk leent voor poëzie.

Op dezelfde manier legt Michael Balogun als Friar Lawrence charme en gezond verstand op aan de onstuimige jonge geliefden. De enige verrassing is Freema Agyeman als Julia's jonge verpleegster.

De verpleegster is meestal een ouder, spraakzaam meisje van in de dertig met een goede instelling. Een groot deel van haar toespraak is uit de originele roman van de bard geknipt, en in plaats daarvan krijgt ze regels van Julia's moeder, die haar controversieel volledig in de steek laat.

Ik miste de kleur van het gemaskerde bal waar Romeo en Julia elkaar ontmoeten, en het drama van het zwaardgevecht wanneer Romeo Julia's neef Tybalt op rampzalige wijze doodt.

Maar misschien krijgen we nooit meer de kans om Nederland live op het podium te zien als Hollywood zijn zin krijgt – zo blij zijn degenen die al een kaartje hebben voor deze bizarre maar bijna uitverkochte mis. Het gelukkigst zijn degenen die de kosten van £ 275 per persoon kunnen betalen