Gesloten kamers
Een toename van vrouwensporten in de Nieuw-Zeelandse media, maar een afname van vrouwelijke strepen, wordt benadrukt door de nieuwste studie van Sport NZ – die ook laat zien waar LockerRoom het peloton leidt.
Vrouwensport heeft eindelijk voet aan de grond gekregen in de Nieuw-Zeelandse media, waarbij de berichtgeving het afgelopen jaar is gestegen tot 21 procent – een sprong die het land een voorsprong geeft op de rest van de wereld.
De laatste cijfers in een lopend onderzoek, dat vandaag door Sport New Zealand is vrijgegeven, laten een aanzienlijke toename van de dekking zien sinds die tijd Het laatste verslag over sportnieuwsverslagen anno 2020.
Zelfs toen, toen de sportverslaggeving van vrouwen 15 procent bedroeg (een stijging van 4 procent ten opzichte van de gruwelijke statistiek van 2011), werd Nieuw-Zeeland beschouwd als de ‘wereldleider’ op het gebied van genderevenwicht in sportrapportage.
Zeker, de Olympische Spelen en Paralympische Spelen in Tokio – waar onze vrouwelijke atleten opnieuw opvielen – zorgden voor een toename van het aantal medio 2021. Maar als de berichtgeving over de Spelen uit het onderzoek zou worden verwijderd, zou het percentage vrouwensporten in de media-aandacht vorig jaar nog steeds 19 procent.
Wereldwijd is de sportdekking van vrouwen gemiddeld slechts 4 procent, zoals blijkt uit een UNESCO-rapport uit 2018. Uit een recent onderzoek bleek dat de sportdekking van vrouwen in de Verenigde Staten iets meer dan 5 procent was – en in drie decennia geen groei vertoonde.
De toewijding van LockerRoom om de plaats van vrouwen in de sport in Nieuw-Zeeland onder de aandacht te brengen, werd ook erkend in de laatste studie – en benadrukte het verschil in de onderwerpen en problemen die we behandelen en de diepgaande verhalen die we produceren.
Toen in het onderzoek werd gekeken naar hoe LockerRoom vrouwen in de sport portretteert, waren de thema’s die ons aan bod kwamen de balans tussen sporters en privéleven, sponsoring en investeringen, en pleitbezorging voor vrouwensport.
Maar hier lopen de Nieuw-Zeelandse media achter:
- Newsrooms in het hele land worden nog steeds grotendeels door mannen gedomineerd. Vrouwen in de sportjournalistiek blijven ernstig ondervertegenwoordigd, met een daling van het aantal vrouwelijke secundaire lijnen in 2021.
- En terwijl de drie belangrijkste iconen in de Nieuw-Zeelandse sportverslaggeving – rugby, cricket en voetbal – 60 procent van de aandacht trekken, is slechts 11 procent van die verslaggeving voor het vrouwenspel.
De drie WK’s voor vrouwen in die sporten, die hier dit en volgend jaar worden gehouden, zullen deze aantallen naar verwachting een boost geven. Maar de truc is dan om die hoge rente vast te houden.
Het Sport NZ-Isentia-onderzoek maakt deel uit van de overheidsstrategie voor vrouwen en meisjes in sport en actieve recreatie in 2018. Het is gebaseerd op menselijke analyse van ongeveer een derde van de berichtgeving over sportnieuws in Nieuw-Zeeland en omvatte 46 sporten die online, in print op radio en televisie.
Phil Clark, die het onderzoek voor Sport NZ leidt, ziet de groei van 6 procentpunten in de dekking als “zeer positief”.
“In de media zijn er meer gezamenlijke inspanningen om de berichtgeving over vrouwensporten te verbeteren. Ze proberen nieuwe dingen uit.”
“De sport werkt harder. Er zijn veranderingen in de evenementen die worden geleverd – meer teams in de damescompetities, zoals de Phoenix Women; dubbele hoofden met de herenspellen in cricket.
“Je hebt over de hele linie een groei in genderevenwicht gehad – in de top drie van sporten, in alle mediabedrijven en alle mediasectoren. Dus waar je ook kijkt, het is een stuk beter dan vorig jaar.”
Clark benadrukt dat de onderzoeksclassificatie slechts de helft van het onderzoek is.
De andere helft gaat over de gesprekken die voortkomen uit onderzoek, met de media en sport. Als je het niet kunt meten, kun je het ook niet veranderen.”
En die gesprekken lijken tot een positieve verandering te leiden.
WK-effect
Rachel Frogat, chief executive van Women in Sport in Aotearoa, noemt de vooruitgang in de media-aandacht voor vrouwen “fantastisch”, maar zegt dat er nog veel werk aan de winkel is.
“Het laat zien wat er gebeurt als er een toegewijde toewijding is om vrouwensporten te verslaan”, zegt ze.
De Big Four-evenementen in Nieuw-Zeeland in 2022 en 23 – drie Wereldbekers voor vrouwen en ‘s werelds grootste conferentie over gendergelijkheid in de sport – zullen de berichtgeving over vrouwensporten enorm vergroten.
Maar de uitdaging is nu om dit momentum vast te houden en te vergroten. “Als je je oog van de bal afhaalt, glijdt hij naar achteren”, zegt Froggat.
Een case study van de Cricket World Cup van dit jaar, die hier werd gehouden, toonde aan dat de dekking van de vrouwensport verdubbelde – tot 33 procent tijdens het toernooi dat een maand duurde. Maar het maakte nog steeds minder dan de helft uit van onze cricketverslaggeving (die maand omvatte ook de Black Caps-reeks tegen Nederland en de dood van de Australische gamelegende Shane Warren).
“Het was echt gaaf om alle berichtgeving te zien, maar het was nog steeds erg sterk gericht op de thuisploeg en heel weinig berichtgeving van de externe teams”, zegt Frogat. “Dat gebeurt niet in het herentoernooi.”
Clarke gelooft optimistisch dat de drie World Cups – het cricketevenement eerder dit jaar, rugby in oktober en voetbal in juli – zullen groeien en publiek zullen trekken.
“Mega-evenementen zorgen voor een kortetermijnboost in de sportverslaggeving van vrouwen die de communicatie daadwerkelijk verandert voor de algehele genderbalans”, zegt hij. “Maar het hebben van teams in reguliere competities in cricket, voetbal, rugby en basketbal zal zorgen voor een wekelijkse dekking die ook de aantallen in de loop van de tijd zal vergroten.”
De grootste stijgingen in de verhalen van vrouwen vorig jaar waren rond de Spelen van Tokio – tot 42 procent tijdens de Olympische Spelen en 29 procent op de Paralympische Spelen.
“Wat we in dit onderzoek zien, is het begin van duurzame groei. Hoewel er pieken waren, waren de lagere maanden hoger dan het jaar ervoor”, zegt Clark.
Netball domineert nog steeds met 20 procent van alle vrouwendekking, maar andere sporten komen in de buurt – cricket staat nu op 16 procent.
Voor het eerst werd in het onderzoek gekeken naar de top 10 teams die media-aandacht in Nieuw-Zeeland kregen. Zoals verwacht domineren de All Blacks en de Black Caps, met slechts twee damesteams op de selectie – Silver Fern op nummer 6 en Team White Fern op nummer 9.
Vrouwen in de frontlinie
In nieuwsberichten worden meer vrouwenstemmen gehoord. Jarenlang was er terechte kritiek dat mannelijke coaches, bestuurders en zelfs partners spraken in naam van de wiskunde.
Zes van de 10 bronnen die commentaar gaven op de vrouwelijke spelers waren de atleten zelf – de Tokyo Games speelden een belangrijke rol in die sprong (tegenover vier van de 10).
Het aandeel vrouwen dat in verhalen wordt geciteerd, is – zij het langzaam – gegroeid van 14 procent naar 17 procent.
Maar de vrouwen die deze verhalen bedekken, staan niet op. Vrouwelijke secundaire lijnen vormden in 2021 slechts 10 procent van onze media – en dat percentage daalde ook met één procent.
“LockerRoom blijft verhalen vertellen die niemand anders vertelt” – Philip Clark, Sport NZ.
Wel is het aantal vrouwelijke radio- en televisiepresentatoren gestegen – van 35 procent in 2020 naar 43 procent vorig jaar. (De studie omvatte geen Sky en SparkSport, die veel oplosmiddelen en suspensies bevatten.)
“Er is zeker veel ruimte voor verbetering in het aantrekken van vrouwelijke sportjournalisten en het creëren van een betere zichtbaarheid voor degenen die er zijn”, zegt Clark.
Froggatt is van mening dat redacties niet alleen moeten overwegen om het aantal vrouwen op hun sportafdelingen te vergroten, maar ook om vrouwelijke verslaggevers meer kansen te geven.
“De beste verhalen gaan nog steeds naar de mannelijke verslaggevers en hun naam staat nog steeds vooraan. Ze kunnen een beleid bedenken om de beste sportverhalen gelijkmatig te verdelen”, zegt ze.
Hoe portretteren we vrouwen in de sport?
Sinds Newsroom.co.nz iets meer dan vier jaar geleden LockerRoom lanceerde, dat alleen voor vrouwen in de sport is, is de landelijke media-aandacht met bijna 10 procentpunten gestegen.
“LockerRoom kwam precies op het juiste moment uit, met een heel krachtig statement over hoe belangrijk het is om een beeld van vrouwensport samen te stellen”, zegt Clark.
“En LockerRoom blijft verhalen vertellen die niemand anders vertelt. In het afgelopen jaar heeft het een pioniersrol vervuld bij het verslaan van verhalen over de gezondheid en het welzijn van vrouwen, waarvan we nu zien dat ze steeds populairder worden in de sportmedia.”
De studie toont aan dat LockerRoom-verhalen meer dan twee keer zo lang zijn als de gemiddelde online verhalen van vrouwen (2.000 woorden vergeleken met 885) en “fototags” in onze inhoud toonden een meer diverse discussie over atleten buiten de resultaten en setting.
“Wat we bij LockerRoom zien, wat onverwacht was, is dat de onderwerpen en thema’s in de berichtgeving veel breder zijn dan in de vrouwensport in het algemeen”, zegt Clark.
“LockerRoom raakt aan zaken die andere media misschien niet behandelen, omdat de berichtgeving niet gericht is op wedstrijdverslagen, het is uitgebreider.”
Andere onafhankelijke nieuwsorganisaties met opmerkelijke prestaties in het verslaan van vrouwen in de sport zijn Waatea News (40 procent van hun verhalen bevat vrouwensporten), Spinoff (34 procent) en Maori Channel (33 procent).
* U kunt bestanden lezen Het volledige rapport over sportmedia en gender vind je hier.