Michael Vaughan vreesde dat zijn leven in het Engelse cricket voorbij was Als hij is veroordeeld voor racisme Hij sprak gisteravond ook over de 512 dagen van hel die hij en zijn familie hebben meegemaakt.
De tuchtcommissie voor cricket in Engeland en Wales heeft vrijdag aangekondigd dat een bewering van Azim Rafiq dat Vaughan in 2009 tegen vier Aziatische spelers had gezegd: “Er zijn er veel van jullie, we moeten erachter komen” Het is niet bewezen, deels vanwege “aanzienlijke inconsistenties in het bewijs”. Rafik en de hoofdgetuige, Adel Rashid.
Vijf andere personen die voor Yorkshire speelden, waaronder voormalige Engelse spelers Matthew Hoggard en Tim Bresnan, werden gedeeltelijk schuldig bevonden aan het gebruik van racistische taal.
Vaughan, die zijn volledige verhaal zal onthullen in een exclusief interview met The Sunday Telegraph, onthulde de psychologische martelingen die zijn vrouw Nicola onderging en de impact die de zaak had op zijn ouders. Hij vertelde ook hoe zijn kinderen directe berichten op sociale media ontvangen waarin staat dat hun vader een racist is.
“Ik barstte gewoon in tranen uit.”
Vaughan zat vrijdagochtend om 7.00 uur in zijn auto om zijn zoon op te halen van school voor de paasvakantie, toen hij ontdekte dat hij was vrijgesproken.
“Ik barstte gewoon in tranen uit”, zei Vaughan. “Het was gewoon een opluchting toen je advocaat zei dat je bent vrijgesproken. Het moeilijkste voor mij was het lijden van mijn familie, de families van Azim Rafiq en Adel Rashid en alle betrokken jongens. Het trauma dat deze personen doormaakten was oneerlijk. op mensen.
“Als je vrouw 16 maanden bètablokkers moet nemen en ze midden in de nacht wakker wordt met tranen in haar ogen, is dat heel moeilijk. Iedereen met kinderen weet dat ze niet veel doneren, maar ik weet hoe moeilijk het is.” is voor hen en de kinderen van alle betrokkenen.
‘Er waren mensen die mijn krekel terug wilden zien’
“Mijn vrouw weet hoe hard ik 32 jaar lang in het spel ben geweest. Ze kon zien dat het uit elkaar viel. Er waren mensen die mijn cricket terug wilden zien.
“Het was vandaag pas rond 11.00 uur toen de radio aan stond, dat ik me realiseerde hoe groot het nieuws was. Toen drong het tot me door. Ik dacht: ‘Oh nee, wat als het de andere kant op ging?’
Vaughan heeft Raak de Europese Centrale Bank haar beschuldigen van het niet nakomen van haar plicht jegens alle betrokkenen van beide kanten bij de zaak en zijn woede uiten over haar behandeling van de zaak tegen hem.
Tijdens de hoorzitting dacht je ‘we zijn hier al 14 jaar op praatcommentaar’ en de ECB – een organisatie waar je al 17 jaar alles aan hebt gegeven, van Engeland U17’s tot het Engelse testteam – probeerde je tijdens de hoorzitting in diskrediet te brengen. Hoe ben je daarbij gekomen? Waar gaat het allemaal over? Het was serieus, maar het ging te ver. Het had beter gekund.”
De ECB heeft haar onderzoek verdedigd als alomvattend en transparant.
In zijn uitspraak zei de CDC dat het “ontevreden was over de balans van waarschijnlijkheden”, zei Vaughan, en merkte “aanzienlijke inconsistenties” op in het bewijs dat door Rafiq en Adel Rashid werd gepresenteerd.
Voormalig Engelse en Yorkshire cricketspeler Gary Palance pleitte schuldig en de commissie handhaafde enkele aanklachten tegen Bresnan, Hoggard, Andrew Gill, Richard Perrah en John Blaine – allemaal voormalige Yorkshire-spelers die niet op de hoorzitting verschenen.
De uitspraken werden vrijdagochtend gedaan in een document van 82 pagina’s. Alle personen hebben 14 dagen de tijd om in beroep te gaan.
“Het probleem ging nooit over individuen, maar eerder over het spel als geheel”, zei Rafeeq. “Cricket moet de omvang van zijn problemen begrijpen en ze aanpakken.
“We hopen dat de structuren van het spel nu kunnen worden herbouwd en dat institutioneel racisme voor altijd kan worden geëlimineerd. Het is tijd om na te denken, te leren en verandering door te voeren.”
ECB-president Richard Thompson zei: “Dit is een zeer moeilijke periode geweest voor onze sport, maar we moeten er allemaal van leren om cricket beter en inclusiever te maken.
“Vanwege de aard van deze zaken heeft het duidelijk alle betrokkenen getroffen. Er moet een tijd van verzoening komen waarin we als een spel collectief kunnen leren, de wonden kunnen helen en ervoor kunnen zorgen dat zoiets nooit meer gebeurt.”