Investeren in vastgoed als zelfzorg

Investeren in vastgoed als zelfzorg

“Ik had zin om mezelf te bezitten, en het was een vorm van eigenliefde om terug te gaan en mijn droom in te lossen, op mijn manier,” zei mevrouw Elle. “Ik ging van verdrietig, verloren, verward en in slechts een jaar tijd kon ik dat omzetten in het bezit van ongeveer een half miljoen activa.”

Tijdens het proces werd ze actief in de Facebook-community’s van Lady Landlords en Real Estate InvestHER, wat haar aanmoedigde om anderen zoals zij te ontmoeten. “Veel huwelijken en relaties draaiden om en verloren uiteindelijk alles, maar ze namen een klein beetje van het geld dat ze hadden en stopten het in onroerend goed”, zei ze.

Hun verhalen namen haar angst weg dat ze te veel risico had genomen.

Maar er zijn valkuilen die vaak verband houden met gendervooroordelen. Een Papier uit 2020 van Yale School of Management Het bleek dat alleenstaande vrouwen aanzienlijk minder rendement halen uit het kopen en verkopen van onroerend goed dan ongehuwde mannen.

De prikborden van Lady Landlords en Real Estate InvestHER staan ​​vol met vragen en klachten over hoe ongelijke behandeling kan worden aangepakt. Mevrouw Nova zei: “Ik krijg een bericht met de tekst ‘Hallo, wat voor soort vloer moet ik kopen.'” en een bericht ‘Hallo, de aannemers kwamen en vroegen waar mijn man is of ik een mannelijke huurder heb en hij niet’ t betalen de huur, wat is de beste manier om het veilig te bestellen?'”

Mevrouw DeVoe zei dat ze een zware dosis oplichterssyndroom voelde tijdens het renovatieproces. “Werken met aannemers was een nachtmerrie om een ​​vrouw te zijn,” zei ze. Op het werkterrein spreken mannen hem altijd aan als haar vader in de buurt is. En als mijn vader zo’n geweldig mens is, zou hij zeggen: ‘Ik ben niet de baas, je moet met haar praten. “Ze zullen er verward uitzien.”

Zelfs het papierwerk zat vol seksisme, zei ze. Op het eigendomsbewijs van mevrouw Defoe staan ​​naast haar handtekening drie woorden in hoofdletters: Ongetrouwde vrouw. “Ik had zoiets van, ‘Jullie wrijven het in mijn gezicht'”, zei ze. (Montana heeft geen instrumenten nodig om de burgerlijke staat te vermelden.)