Kamerleden moeten het dossier van ANDREW PIERCE lezen voordat ze opnieuw een kruisje naast Penny Mordaunt zetten

Kamerleden moeten het dossier van ANDREW PIERCE lezen voordat ze opnieuw een kruisje naast Penny Mordaunt zetten

Terwijl de helikopter boven het prestigieuze literaire festival in de Welshe stad Hay-on-Wye zweefde, werd er koortsachtig gespeculeerd op de grond dat de aankomende passagier Hollywood A-lister was Benedict Cumberbatch.

De Sherlock Holmes-acteur stond bovenaan op het festival waar collega-thespian Damian Lewis was ook aan het woord.

Maar toen de passagiers uit de helikopter kwamen was er een hoorbaar gevoel van teleurstelling. ‘Wie zijn zij?’ ging de kreet op.

Het bleken twee onbekende auteurs te zijn die samen een nieuw boek hadden geschreven, Greater: Britain After The Storm. Een daarvan was een multi-miljonair public relations-goeroe met de naam Chris Lewis; de andere was Penny Mordauntdan een junior minister van Handel.

Weken later, ondanks dat hij in de schijnwerpers werd gekatapulteerd in de Tory-leiderschapsrace, is Mordaunt vrijwel onbekend. Uit een peiling van deze week bleek dat slechts één op de negen mensen haar uit een menigte kon kiezen, en velen die een foto van haar te zien kregen, dachten dat ze de zangeres Adele was.

Maar de manier waarop ze arriveerde – per helikopter, met de tassen die naar verluidt vooruit werden gestuurd in een auto met chauffeur – vertelt ons veel over haar gedurfde ambitie. Net als het boek dat ze co-auteur was, een soort visie voor het post-Brexit-Brittannië met een voorwoord van niemand minder dan miljardair-filantroop Bill Gates.

Uit een peiling van deze week bleek dat slechts één op de negen mensen haar uit een menigte kon kiezen, en velen die een foto van haar te zien kregen, dachten dat ze de zangeres Adele was

Uit een peiling van deze week bleek dat slechts één op de negen mensen haar uit een menigte kon kiezen, en velen die een foto van haar te zien kregen, dachten dat ze de zangeres Adele was

De waarheid is dat er al verontrustende vragen zijn over wat ze in haar campagne zegt en wat ze in het verleden daadwerkelijk heeft gezegd

De waarheid is dat er al verontrustende vragen zijn over wat ze zegt in haar campagne en wat ze in het verleden daadwerkelijk heeft gezegd

Tijdens een husting met Tory-parlementsleden op woensdagavond kreeg Mordaunt kritiek op haar staat van dienst over transkwesties

Tijdens een husting met Tory-parlementsleden op woensdagavond kreeg Mordaunt kritiek op haar staat van dienst over transkwesties

Het boek geeft ons ook een veelzeggend inzicht in wat ze voor dit land zou kunnen plannen als ze premier zou worden.

Want als dit haar blauwdruk is, zou veel ervan duidelijk onconservatief lijken voor de partijgelovigen. Veelzeggend is dat Tony Blair het werk omschreef als een ‘heel belangrijk boek’.

Daarin verscheuren zij en Lewis – een Remainer die nu het brein achter haar campagne is – in de ‘verouderde’ werking van het Parlement, en suggereren dat er een gekozen House of Lords moet komen en dat de MBE en OBE moeten worden gedumpt.

Ze lanceren een verrassend wrede aanval op oude Britse films en tv-series, vooral die van de makers van Dad’s Army, David Croft en Jimmy Perry, die worden bekritiseerd vanwege hun ‘nostalgische focus’. De sitcom It Ain’t Half Hot, Mum – die zich afspeelt in Birma tijdens de oorlog – wordt beschreven als ‘een full-house bingokaart van… casual racisme, homofobie, white privilege, kolonialisme, transfobie, pesten, vrouwenhaat en seksuele intimidatie ‘.

In feite is een groot deel van het boek een lofzang op wakery. Zoals Toby Young, directeur van de Free Speech Union gisteren tweette, is het een ‘geweldige pitch voor de leiding… van de Labour Party’.

Tot zover de toekomstplannen van Mordaunt. Maar hoe zit het met haar staat van dienst, die tot aan deze leiderschapswedstrijd zo weinig aandacht heeft gekregen? De waarheid is dat er al verontrustende vragen zijn over wat ze zegt in haar campagne en wat ze eigenlijk in het verleden heeft gezegd.

Tijdens een ruzie met Tory-parlementsleden op woensdagavond werd Mordaunt bekritiseerd vanwege haar staat van dienst over trans-kwesties toen ze minister van Gelijkheden in 2018 was. Sommige van haar opvattingen op dit zeer controversiële gebied zijn gevormd door haar hechte relatie met haar tweelingbroer James.

Mordaunt wordt vaak gezien terwijl hij met hem een ​​drankje drinkt in de Pugin Room, een kleine theesalon met panelen in het parlement met uitzicht op de Theems. Hij is een trans-campagnevoerder en een vocale criticus van ‘geprivilegieerde, blanke Tories’.

Mordaunt spreekt de media en supporters toe tijdens een persconferentie om haar bod op woensdag te lanceren om de volgende premier te worden

Mordaunt spreekt de media en supporters toe tijdens een persconferentie om haar bod op woensdag te lanceren om de volgende premier te worden

In het verleden, toen ze minister van Gelijkheid was, was Penny Mordaunt ondubbelzinnig en verklaarde dat ‘een transvrouw een vrouw is’. Evenmin maakte ze publiekelijk bezwaar tegen de mislukte pogingen van Theresa May als premier om zelfidentificatie voor transgenders in te voeren, wat betekent dat ze konden verklaren dat ze van geslacht waren veranderd zonder dat artsen moesten bevestigen dat ze aan genderdysforie leden.

Maar deze week verklaarde ze in een interview op het radiostation LBC waarin ze werd uitgedaagd of ze iemand naar believen van geslacht zou laten veranderen op hun geboorteakte: ‘Ik heb zelfidentificatie nooit gesteund’.

Benjamin Cohen, de Chief Executive van PinkNews is niet onder de indruk van deze schijnbare inconsistentie: ‘Het is de plicht van Penny Mordaunt om duidelijk te maken wat haar opvattingen over hervorming van de gendererkenning eerder waren en wat ze nu zijn.

‘Op dit moment heb ik moeite om de opvattingen van de persoon die ik al tien jaar ken en die de afgelopen vijf jaar met PinkNews samenwerkte te verzoenen met de opvattingen die zij de afgelopen dagen heeft geuit. Als iemand die Penny tien jaar geleden voor het eerst ontmoette, is het de eerste keer dat ik hoor dat ze het niet eens is met zelfidentificatie.’

(Pas toen Liz Truss, de minister van Buitenlandse Zaken en haar rivaal voor het leiderschap, de gelijkheidsopdracht overnam toen Boris premier werd, werd het zelfidentificatieplan geschrapt).

Er zijn ook zorgen over de Brexit. Mordaunt was een prominente campagnevoerder met Vote Leave.

Maar Lord Frost, de diplomaat die in 2019 onderhandelde over de terugtrekking van Groot-Brittannië uit de EU en vervolgens de Brexit-secretaris van Boris werd, was gisteren niet alleen aan het kwijnen over haar toewijding aan de zaak, maar ook over haar arbeidsethos.

Op de vraag of Brexit in haar handen veilig zou zijn, zei hij: ‘Ik zou me zorgen maken, op basis van wat ik heb gezien, zouden we dat niet per se van Penny krijgen.’

Hij voegde eraan toe: ‘Ze was niet altijd zichtbaar. Soms wist ik niet eens waar ze was,’ zei hij. ‘Het werd zo’n probleem dat ik na een half jaar de premier moest vragen haar te verhuizen. Op basis van wat ik zag zou ik ernstige bedenkingen hebben bij [her becoming PM].’

Hij is niet alleen.

Een aantal ministers heeft de afgelopen dagen haar arbeidsethos in twijfel getrokken. ‘Ze is lui’, zei iemand me botweg.

Op een gegeven moment werd Mordaunt benoemd tot plaatsvervangend voorzitter van het Exiting Operations Committee die de onderhandelingen leidde toen Groot-Brittannië uit de EU kwam. Een functionaris die vergaderingen bijwoonde, vertelde me: ‘Het was treurig. Mordaunt was niet in staat de commissie naar het juiste resultaat te sturen. Het werd gênant. Ze las gewoon de vooraf opgestelde nota’s van de ambtenarij voor. Ze kon geen vragen beantwoorden of interessante punten naar voren brengen. Ze was er vaak niet, en als ze er was moesten anderen het overnemen.’

Liz Truss, Rishi Sunak, Penny Mordaunt, Tom Tugendhat en Kemi Badenoch zijn de overige vijf kandidaten voor Tory-leiderschap

Liz Truss, Rishi Sunak, Penny Mordaunt, Tom Tugendhat en Kemi Badenoch zijn de overige vijf kandidaten voor Tory-leiderschap

Toen ze in september tot minister van Handel werd benoemd, maakte ze Downing Street woedend door te weigeren naar het buitenland te reizen. En toen er een handelsovereenkomst werd getekend met de Amerikaanse staat Indiana, wordt beweerd dat Mordaunt weigerde naar Amerika te gaan of media-optredens te doen om de overeenkomst te promoten, omdat ze naar het Hay-festival ging om haar boek te promoten.

Als parlementslid voor Portsmouth North is Mordaunt trots op haar marine-erfgoed, maar ze werd ontslagen als minister van Defensie in Boris’ eerste herschikking. Iedereen dacht dat het kwam omdat ze aarts Remainer Jeremy Hunt had gesteund voor het leiderschap.

Maar ambtenaren suggereren dat ze de technische kant van het werk niet onder de knie kon krijgen. ‘Het spijt me dat ze gewoon uit haar slof was,’ zei iemand die op de afdeling werkte.

Vernoemd naar de marinekruiser HMS Penelope, werd Mordaunt, 49, geboren in Torquay, waar haar vader diende in het Parachute Regiment en haar moeder een leraar met speciale behoeften was.

Toch wordt deze dochter van de strijdkrachten er nu van beschuldigd veteranen in de steek te hebben gelaten tijdens haar jaar als eerste vrouwelijke minister van Staat voor de strijdkrachten in 2015.

Mordaunt steunde in plaats van het te ontmantelen van het Irak Historische Aantijgingen Team (Ihat) dat duizenden troepen onderzocht op vermeende oorlogsmisdaden.

Het werd in juli 2017 stilgelegd zonder dat er ooit een enkele veteraan van Irak werd aangeklaagd. Geen wonder dat haar beslissing om militaire beelden te tonen bij de lancering van haar campagne, waaronder beelden van vliegtuigen uit de Tweede Wereldoorlog, Sir Winston Churchill en soldaten die in verschillende conflicten dienden, de veteranen wier leven werd verwoest door opgejaagd te worden.

Majoor Robert Campbell, een gepensioneerde officier die acht afzonderlijke onderzoeken heeft ondergaan naar de dood van een Iraakse tiener door een ongeval, was ontsteld: ‘Ze heeft geen excuus. Als minister van strijdkrachten heeft ze ons echt in de steek gelaten toen we haar nodig hadden.’

Mordaunts eigen leven werd getroffen door een tragedie toen ze 15 was en haar moeder stierf aan kanker. Ze trad op als verzorger van haar negenjarige broer Edward, terwijl haar vader extra uren in een fabriek moest werken om de rekeningen te betalen. Ze werkte als 16-jarige als assistent van een goochelaar om te helpen met de gezinskosten en schreef zich in als reservist bij de Royal Navy.

Haar interesse in politiek begon aan de Reading University, waar ze filosofie studeerde en voorzitter van de studentenvereniging was. Onder John Major was ze het hoofd van de jeugd van de partij, en toen William Hague het overnam, hoofd van de omroep. Ze werd in 2010 parlementslid en klom al snel op de ministeriële ladder.

In 2014 maakte Mordaunt naam toen ze verscheen in Olympian Tom Daley’s zaterdagavond duikshow Splash! naast B-lijst beroemdheden zoals Gemma Collins van The Only Way is Essex.

Tv-presentator Lorraine Kelly noemde haar ‘een aandachtzoekende wannabe in een mager zwemkostuum’ en zei dat ze liever had dat ze ‘zich concentreerde op het proberen om ons uit deze economische hel te krijgen dan schaamteloos reclame te maken’ [herself] op reality-tv.’ Het parlementslid zei dat haar verschijningsvergoeding van £ 10.000 zou gaan naar reparaties aan een lido in haar kiesdistrict en militaire liefdadigheidsinstellingen.

Het enige waar ze niet over wil praten, is haar korte huwelijk met ene Paul Murray, die ze op de universiteit ontmoette. De vakbond duurde amper 12 maanden. Het is weggelaten uit haar inzendingen in Who’s Who en Debrett’s. Een Westminster-database vermeldt ten onrechte het cijfer nul, onder ‘aantal huwelijken of geregistreerde partnerschappen’. Op hun huwelijksakte staat zijn beroep vermeld als ‘assistent zaalmanager’, het hare als persvoorlichter.

Mordaunt vond weer liefde, maar maakte het uiteindelijk uit met haar langdurige partner Ian Lyon, een parttime operazangeres, in 2017. Ze hadden acht katten, maar geen kinderen.

Wat het merkwaardig maakt dat voormalig leider van het Lagerhuis Andrea Leadsom, een Brexiteer, de campagne van Mordaunt leidt.

Want Leadsom trok zich terug uit de leiderschapswedstrijd van 2016 toen ze bij de laatste twee zat tegen Theresa May. Haar besluit om dit te doen volgde op een kranteninterview waarin ze verklaarde dat ze, omdat ze een ‘moeder’ was, meer geschikt was om premier te worden dan May, die nooit kinderen had.

Vermoedelijk is Leadsom nu van gedachten veranderd. Maar dan lijken inconsistenties de Mordaunt-campagne niet te storen.