Teamcoach en touroperator Samson Te Watta, uit Dubbo in New South Wales, zei dat het de eerste keer was dat een Aboriginal Australische ploeg meedeed aan een internationale woloogstwedstrijd.
Het team en zijn entourage arriveerden zaterdag in Queenstown.
In de ploeg waren twee teams van scheerders en wolbewerkers.
Het ene team was een “oudere ervaren generaal” en het andere was een jonger team met beperkte ervaring.
De twee teams hadden vier deelnemers – twee maaiers en twee wollen doekjes.
Alle scheerders waren mannen, alle wolwerkers waren vrouwen en ze woonden allemaal in New South Wales.
De band besloot naar het Alexandra-evenement af te reizen omdat het de enige wedstrijd op het internationale circuit was waar het merinoschaap, het dominante ras in Australië, aan meedeed.
Hij wilde ook dat het jeugdteam zou worden blootgesteld aan het hoge niveau van woloogstvaardigheden die bij Merino Shears werden getoond.
“Het is het voorbeeld dat de merino-industrie zou moeten volgen als het gaat om het oogsten van wol – het is ongeëvenaard.”
De heer Te Whata werkte in de scheerindustrie in Nieuw-Zeeland en won begin jaren tachtig meerdere keren de Merino Shears Open-titels.
Hij zei dat hij op de “reserve” -bank zat voor het ervaren team en van plan was zichzelf te grijpen.
“Blimmin eed, ik kan niet gaan en niet maaien – goedheid.”
Ik keek er naar uit om naar Nieuw-Zeeland te reizen.
“Australië is mijn thuis weg van huis, maar Nieuw-Zeeland is mijn thuis en dat is alles.”
Er waren minder Aboriginal Australiërs meer dan eens in de wolindustrie tewerkgesteld, maar hij gelooft dat het aantal kan worden verhoogd.
Hij heeft goede hoop dat het aanstaande jeugdteam van de Merino Shears het begin zal zijn van een herstel.
De heer Te Watta heeft studenten getraind in het oogsten van wol bij de door de Aboriginals beheerde organisatie, het Regional Institute for Enterprise Development in Australië.
Het team en de entourage zijn geboekt om maandag Nieuw-Zeeland te verlaten.
Tijdens de reis bezocht de band zuidelijke boerderijen om gespecialiseerde vaardigheden te ervaren in het oogsten van merinowol.
Hij hoopte dat een deel van het jeugdteam in Nieuw-Zeeland zou blijven om te werken.
“We zijn bereid om hun tickets voor hen te veranderen als dat gebeurt.”
De Nieuw-Zeelandse president Merino Shears, Lynne MacSchiming, van Alexandra, zei dat het Australische veteranenteam zaterdag rond 19.00 uur een Nieuw-Zeelands team zal ontmoeten.
“Een van hun stands bevat de huidige Australische kampioen – dus ze menen het.”
De heer McSkimming werd eerder dit jaar verkozen tot president van de Nieuw-Zeelandse Merino Shears, waarmee hij een trotse familiegeschiedenis van competitie voortzet.
Zijn vader Murray was president in de jaren tachtig en zijn grootvader Fred was de eerste naamgenoot president van de McSkimming Memorial Triple Crown.
Merino Shears was de eerste verplichte ronde van het National Open Shearing Circuit.
De trofee, die zijn 50e verjaardag vierde, zal in maart volgend jaar worden uitgereikt aan de winnaar van de tour in de laatste ronde van de competitie, The Golden Shears in Masterton.
Bij Merino Shears werden tot vrijdag om 8 uur ‘s ochtends tot 150 renners verwacht in het Molino Stadium gedurende twee dagen.
“De beste landatleten uit het hele land strijden om het Merino National Championship”, zei Maximing.
Deelnemers die als eerste en tweede eindigen in de Open Shear and Wool Handling-graden, mogen volgende maand Nieuw-Zeeland vertegenwoordigen bij de transtasman-test in Australië.
“Er staat weinig op het spel.”
SHAWN.MCAVINUE @ alliedpress.co.nz