‘Met The Met kun je jezelf zijn – en je hele zelf aan het werk zetten’

Door een divers personeelsbestand te ontwikkelen, kan de Met de gemeenschappen van Londen beter betrekken, begrijpen en bedienen, en een meer inclusieve omgeving creëren voor officieren en personeel.

Er is een reeks interne netwerken en personeelsondersteunende verenigingen (SSA) beschikbaar voor functionarissen en personeel van de Met. Het Met LGBT+ Network is een van de meer dan 20 netwerken die ondersteuning en begeleiding bieden aan degenen die zich identificeren als LGBT+. Het netwerk brengt functionarissen en medewerkers samen om persoonlijke ervaringen te delen, ondersteuning te bieden en van elkaar te leren.

Hier bespreken politiesergeant (PS) Christopher Carpenter, een homo-officier (rechtsboven), en politieagent Ryan Baxter (links), een transgender-officier, hun persoonlijke ervaringen en hoe ze werken om barrières te slechten, gemeenschappen te ondersteunen , en waarom vertegenwoordiging essentieel is voor politiewerk.

Chris: Ik werk als sergeant in een team dat misdaad triageert en onderzoekt. We bestrijken drie stadsdelen. De soorten criminaliteit waarmee we te maken hebben, kunnen variëren van haatmisdrijven tot rijden onder invloed. Wat doe je binnen de Met, Ryan?

Rianne: Ik ben de LHBT+ cohort lead binnen het Inclusion and Engagement team. Ik kan het gevoel van voldoening dat de baan kan geven niet onder woorden brengen. Ik spreek met leden van de gemeenschap en verzamel hun gedachten over kwesties die de gemeenschap aangaan.

Kris: Waarom kwam je bij de Met, Ryan?

Rianne: Ik had niet echt een doel voordat ik lid werd. Ik wilde een carrière en een positieve verandering maken. Het echte keerpunt voor mij was in mijn vorige winkelbaan, toen iemand met een mes over de toonbank sprong. Toen de politie kwam, heb ik mijn verklaring afgelegd en de agenten zeiden dat ik de juiste kwaliteiten had om agent te worden. Tot dan toe leek het me nooit een realistisch vooruitzicht. Ik had een minimumloon en ik dacht dat ik liever opgeleid en adequaat uitgerust zou zijn om met dergelijke situaties om te gaan.

Kris: Ik heb altijd al mensen willen helpen. Ik kwam als special (vrijwillige politieagent) in dienst om een ​​idee te krijgen van de rol, terwijl ik deze taken combineerde met een fulltime dienstverband. Naarmate de tijd verstreek, realiseerde ik me dat ik verliefd werd op politiewerk en elke dag een verschil kon maken. Fulltime lid worden van de Met was de beste beslissing die ik ooit heb genomen.

PC Ryan Baxter

Ryan zit al drie jaar in de Met. Naast zijn dagelijkse baan is Ryan de trans-engagementleider voor het Met LGBT+ Network. Ryan kwam al vroeg in zijn overgang bij de Met en gebruikt zijn ervaringen om agenten te leren hoe ze de LGBT+-gemeenschap beter kunnen dienen en ondersteunen. Ryan is gepassioneerd over het delen van zijn persoonlijke verhaal in een poging om anderen in de organisatie te helpen.

Ryan: Hoe reageerde je familie toen je bij de Met kwam?

Kris: Mijn familie steunde me enorm en ze waren blij toen ik fulltime aan de slag ging. Net als jij, Ryan, werkte ik in de detailhandel tegen minimumloon en had het echt moeilijk. Om dan een baan te krijgen waar je gegarandeerd werkstabiliteit en zekerheid hebt, waren ze blij voor me.

Rianne: Hetzelfde voor mij. Mijn ouders waren blij dat ik een solide en stabiele carrière had met een behoorlijk loon. Mijn moeder was ook blij dat ik bij de Met kwam toen ik overstapte, omdat ze geloofde dat ik gesteund zou worden.

Rianne: Ik heb transfobe opmerkingen meegemaakt in eerdere banen, maar in de Met heb je die interne steun die je volgens mij niet krijgt bij veel andere banen. Alle managers die ik in de Met heb gehad, waren professioneel en voorkomend, waardoor ik me op mijn gemak voelde om over alles te praten. Ik ben ondersteund. Gegeven vrije tijd voor afspraken. Ik ben aangemoedigd om evenementen bij te wonen en mijn levenservaringen met anderen te delen, zolang ik me daar prettig bij voel. Het Met LGBT+ Network is ook een fantastische steun geweest, het heeft de rang opzij gezet en veel geweldige officieren en staf ontmoet. En jij, Chris?

Kris: Daar ben ik het mee eens. Vanaf de eerste dag wist ik dat het een ondersteunende plek zou zijn en dat ik geen problemen zou hebben met mijn seksualiteit als homo-officier in de Met. Toen ik net begon, hadden we een senior officier die een presentatie gaf over het LGBT+-netwerk en over andere SSA’s in de Met. Het werd precies hetzelfde behandeld als al het andere – er is voor elk wat wils en je wordt ondersteund. Voordat ik bij de politie kwam, had ik geen idee van alle verschillende netwerken in de Met.

Chris: Sommige mensen denken dat er een stigma hangt rond het zijn van een homo-, biseksuele of transgenderagent. Heb je problemen gehad om als trans-officier bij de Met te komen?

Rianne: Toen ik openlijk trans werd, was er al vroeg tijdens mijn overgang een heel moeilijke periode waarin ik als Ryan aan de slag ging, maar nog niet met hormonen was begonnen. Maar toen mijn stem brak en ik gezichtshaar begon te laten groeien, ging iedereen er heel goed mee om. Het was echt geweldig om bewustzijn op te bouwen, en ik heb een platform gekregen om anderen in het werk te helpen die zich wel als trans en niet-binair identificeren. Sommige mensen hebben echter de neiging om op hun tenen rond gesprekken te lopen, en mensen zijn bang om het verkeerd te doen, dus praten ze er gewoon niet over.

Kris: Ik geloof dat er over kan worden gesproken zonder dat men zich zorgen hoeft te maken over op eierschalen trappen. En dat hangt natuurlijk af van ieders individuele vertrouwen en of ze er vertrouwen in hebben om uit de kast te komen. Ik denk dat als je weg bent en je voelt dat het gepast is, het een goede zaak is om het aan te pakken. De steun van lijnmanagers en collega’s is echt nuttig. Er zijn officieren in de Met die bondgenoten zijn voor de gemeenschap en die je zullen steunen.

Ryan: Het was leuk voor mij om mijn persoonlijke reis te kunnen delen. De organisatie heeft me kansen gegeven waar ik vroeger nooit van had durven dromen. Maar de huidige relatie tussen de LHBT+-gemeenschap en de politie is verbroken. Denk ik dat de Met institutioneel homofoob is? Nee. Maar ik denk wel dat er een aantal verschrikkelijke tekortkomingen zijn geweest. Het wordt echter steeds beter – ben je het daarmee eens?

Kris: Daar ben ik het mee eens. Er is geen snelle oplossing en er is nog werk aan de winkel, maar we verbeteren.

Rianne: Ik denk dat om ons in de toekomst te verbeteren, we intern en met gemeenschappen moeten samenwerken. Het zal niet van de ene op de andere dag gebeuren, maar we moeten gewoon nadenken ‘hoe kunnen we een veilige ruimte creëren en mensen aanmoedigen om zich bij deze positieve beweging aan te sluiten?’ We zijn de afgelopen twee tot drie jaar behoorlijk ver gekomen en we proberen ons te verbeteren door naar mensen te luisteren.

PS Christopher Carpenter

Chris begon bij de Met als speciale agent (vrijwillige politieagent) voordat hij in 2018 fulltime aan de slag ging. Na onlangs gepromoveerd te zijn, helpt hij nu bij het onderzoeken van volumecriminaliteit in West-Londen. Als homo-officier en onderdeel van het Met LGBT+ Network, werkt hij vanuit de Met om zijn ervaringen te delen om collega’s te helpen de behoeften van de LGBT+-gemeenschap beter te begrijpen.

Chris: Het draait allemaal om luisteren en begrijpen. Ik werk nauw samen met collega-officieren om hun bewustzijn en begrip van de LGBT+-gemeenschap te vergroten. Is het gelukt om hierover met collega’s in gesprek te gaan?

Rianne: Als trans-engagementleider voor het Met LGBT+ Network heb ik meerdere evenementen georganiseerd om de uitdagingen waarmee we worden geconfronteerd te erkennen en de deur te openen voor iemand die mogelijk hulp nodig heeft. Ik spreek openlijk over hoe ik op mijn 17e zelfmoord probeerde te plegen, om mijn verhaal te delen en mensen bewust te maken van de signalen. Na deze gebeurtenissen zijn er agenten naar me toegekomen en anderen zeiden dat ze nooit wisten wat ik doormaakte. Ik ben ervan overtuigd dat als die officieren supervisors zijn of als collega’s naar hen toe komen in de baan, ze meer oplettend en leergierig zullen zijn voor onderwijs, maar gevoelig voor hoe ze het benaderen. Ik heb het gevoel dat ik mogelijkheden heb geopend voor mensen om die gesprekken te voeren, zichzelf te onderwijzen, maar ook voor mensen in het werk om mee om te gaan. Het gaat de goede kant op.

Chris: Hoe meer leden van de LGBT+-gemeenschap zich aansluiten bij de Met, hoe beter we zullen worden in het luisteren naar en feedback geven aan de gemeenschap. Vertegenwoordiging is zo belangrijk voor de politie, nietwaar?

Rianne: Als trans-officier kan ik blijven zwaaien met mijn vlag en op de trommel slaan, maar ik denk dat het zo belangrijk is dat we meer vertegenwoordiging van de LGBT+-gemeenschap in de Met hebben, zodat het publiek meer officieren heeft met wie ze zich kunnen identificeren, zodat ze zich kunnen openstellen en vertrouw ons.

Kris: Ik heb een collega die de afgelopen drie jaar uit de kast is gekomen, maar die al veel langer in dienst is. Ik denk dat het alleen is omdat de tijden zijn veranderd dat ze zich op hun gemak voelden in de organisatie om uit de kast te komen. Maar ik denk dat dat een weerspiegeling is van de organisatie van vandaag: de Met stelt je in staat jezelf te zijn – en je hele zelf aan het werk te zetten. Onbeschaamd jezelf zijn is zo belangrijk. Niet iedereen zal hetzelfde niveau van vertrouwen hebben.

Ryan: Ik ontmoet je vandaag, Chris, ik heb het gevoel dat ik er weer een vriend bij heb gemaakt – wat heerlijk is. Het SSA-netwerk stelt u in staat om dat te doen, nietwaar?

Kris: Ze brengen iedereen samen. Voor mij creëert de personeelsondersteunende vereniging die extra veilige ruimte en een gemeenschap binnen de Met, waar je jezelf kunt zijn als je niet per se het gevoel had dat je je kon uiten aan je andere collega’s. In het team waarin ik zat, was ik de enige homo-officier, en hoewel ik goed kon opschieten met mijn team, was de steun van de vereniging gunstig voor mij. Jij en ik komen uit heel verschillende lagen van de bevolking en hadden verschillende ervaringen, maar het enige dat ons samenbrengt, is de SSA, waarvan ik denk dat die heel belangrijk is.

Rianne: Toen ik opgroeide, voelde ik me behoorlijk geïsoleerd. Door de baan voel ik me minder geïsoleerd – ik heb mensen om me heen als ik met ze moet praten. Hoewel rang in het netwerk wordt gerespecteerd, kan ik voor ondersteuning bij hogere officieren terecht.

Chris: Wat is voor jou het meest lonende aan de baan?

Rianne: Er is niets beters dan weglopen van iets met een glimlach op je gezicht, wetende dat je iemands leven positief hebt veranderd. Het is zo’n gevoel van vervulling.

Kris: Ik weet dat het een cliché is, maar er gaat niets boven het krijgen van die aanklacht door de Crown Prosecution Service of het krijgen van die vrijheidsstraf bij de rechtbank – je weet dat je een verschil maakt in iemands leven.

Chris: Als iemand overweegt lid te worden van de Met, zou ik zeggen: doe het, je zult er geen spijt van krijgen. De vrienden die je maakt zullen uiteindelijk familie worden en de carrièremogelijkheden zijn eindeloos. Ben je het ermee eens, Ryan?

Rianne: Als je denkt een positieve verandering te kunnen maken, kom het dan eens proberen. Wees de verandering die je wilt zien. Wees die stem aan tafel – je wordt gehoord en gerespecteerd. Waag die sprong en doe mee, want je wordt met open armen ontvangen. Als officier begreep ik mezelf en wat mijn kernwaarden zijn. Iedereen die op zoek is naar een gevoel van trots, als je dat uniform aantrekt en naar een incident gaat, mensen kijken naar je alsof je een cape op je rug hebt en je kunt alles oplossen en bereiken.

Kris: The Met helpt je om je potentieel te vervullen en opent deuren waarvan je niet eens wist dat ze bestonden. Er zijn zoveel rollen in de Met waarvan we niets weten. Er wacht een hele wereld als je dat uniform aantrekt.

Geïnspireerd door deze politieagenten? Lees meer informatie over de Metropolitan Police Service en hoe u lid kunt worden hier