Ruinsmagus heeft geweldige kunst en krachtige gevechten, maar kerkeraanvallen kunnen de herhaling niet stoppen. Lees verder voor de volledige Ruinsmagus-recensie.
Sprekend als iemand die geen speciale affiniteit heeft met het medium, moet ik toegeven dat de animatie erg goed werkt in VR. Je kunt echt voelen dat die grote personages met verkeerde ogen in je ziel staren en dat het bindweefsel tussen speler en NPC sneller groeit dan in meer realistische werelden. Bovendien komt de algehele visuele stijl echt naar voren in de headset.
Ruinsmagus gebruikt dit met groot effect. Het is een warm avontuur dat veel kenmerken heeft van een geweldige anime: een enthousiaste en elegante staf, een uitgestrekte traditie van het illustreren van de perfecte wereld en een meeslepende score die zowel komedie als drama perfect raakt op de juiste momenten. Net als bij Tokyo Chronos en anderen ervoor, voelt het echt alsof je werelden binnenstapt die voorheen alleen in manga en op schermen te zien waren. Als onderdeel van een virtual reality-show is Ruinsmagus een liefdesbrief die klaar is om te worden ondertekend, gestempeld en afgeleverd.
Sommige van de andere elementen zijn er echter nog niet helemaal.
Er zit, eerlijk gezegd, verbazingwekkende diepte in deze VR-kerkercrawler. Als lid van het pottenbakkersgilde breng je je dagen door buiten een kleine nederzetting en in een groep oude ruïnes om geleidelijk de geheimen ervan te onthullen. Steenwachters jagen door de gangen, klaar om Hellfire-achtige aanvallen uit te voeren. Om ze af te weren, voer je verschillende magische aanvallen uit terwijl je jezelf verdedigt met een schild.
Ontwikkelaar CharacterBank wordt gecrediteerd met veel aandacht in de strijd van het spel. Je hebt een standaard langeafstandsaanval die wordt ondersteund door twee speciale bewegingen – die allemaal kunnen worden ingewisseld voor nieuwe vaardigheden die worden ontgrendeld door de voortgang van het verhaal – en de combinatie van korte streepjesbewegingen en op timing gebaseerde schildontwijkingen geeft je veel opties bij beide aanvallen. en defensieve aspecten.
En als hij klikt, is het werk van Ruinsmagus best gaaf. Werp proactief een ijstoren of magisch schild om je achter te verschuilen voordat vijanden verschijnen, en omcirkel ze vervolgens met een streepje om schade te voorkomen terwijl je vuurballen gooit, lichten oproept of een regen van kogels oplaadt. Het is misschien geen overdreven fysieke ervaring, maar het gebruik van schilden en op zijn minst enkele gebaren houdt de actie meer geworteld in VR dan veel andere games kunnen opbrengen.
Maar zoveel variatie gaat ten koste van enige intuïtie. Het bedieningsschema kan onhandig zijn, omdat belangrijke acties vreemde combinaties en gebaren krijgen toegewezen. Herladen vereist dat u naar beneden wijst en vervolgens zowel de rechter hendel als de aan / uit-knoppen tegelijkertijd indrukt. Zonder rechtstreeks naar je hand te staren om de animatie te bekijken, weet je nooit of je het goed hebt gedaan. Items worden gewijzigd door een analoge stick omhoog te bewegen, wat het moeilijk maakt om er snel tussen te bewegen in het midden van een gevecht en frustrerend kan zijn als je dringend een genezingsdrankje nodig hebt.
Uw bekendheid met de bedieningselementen zal verbeteren met oefenen, maar algemene planning kan een heroverweging gebruiken. Items bevinden zich op je borst en je kunt ze gemakkelijk per ongeluk pakken in plaats van een speciale beweging op te roepen, en veel spreuken vereisen dat je je aanval daadwerkelijk uitvoert, wat een historisch onnauwkeurige wetenschap van VR is.
Meer problematisch is echter dat Ruinsmagus in bijna alle opzichten een inherent repetitief spel is. Hetzelfde aantal kamers wordt keer op keer gebruikt om het op te nemen tegen een steeds bekender wordende reeks vijandige typen waarvoor je niet van tactiek hoeft te veranderen, en veel niveaus bevatten kogelvrije sponsbaasgevechten die de structuur van de korte missie versterken.
Hoewel het genre al goed wordt weergegeven in VR, vermoed ik dat dit beter zou hebben gewerkt als een intensere en diversere roguelite die veel van deze mechanica een nieuwe bestemming gaf en verveling vermeed. Je kunt CharacterBank deze problemen praktisch horen erkennen naarmate het verhaal vordert. In één sectie zijn enkele grotten opnieuw versierd met graffiti, en een paar nieuwe soorten vijanden worden geïntroduceerd naarmate je verder komt met nieuwe acties.
Niets van dit alles verandert echter fundamenteel de kernervaring, en sommige van de zij-intriges worden uiteindelijk meer vuller dan wat dan ook. Tenzij je volledig door de campagne wordt gejaagd zonder in het verhaal te komen, zal het je minstens zeven of acht uur kosten om alle missies te doorlopen, maar er is hier niet genoeg afwisseling om je onderweg geïnteresseerd te houden.
Maar hoewel het soms verouderd is, zijn de gevechten van het spel helemaal niet slecht, en fans van de anime in het algemeen zullen het waarschijnlijk de moeite waard vinden om te genieten van andere aspecten van het spel. Terwijl je speelt, openen meer delen van de stad zich, en hoewel het oppervlakkig is, is het een plezier om te verkennen, gezonde personages te ontmoeten en foto’s te maken in de cafés en winkels.
Er is zelfs af en toe een flits van echte sprankeling, zoals intro’s voor bazen die plaatsvinden via virtuele 3D-vensters en leuke, gestileerde sequenties opleveren. Sommige acteurs die je zult ontmoeten, zullen leuk zijn om mee om te gaan, zoals je dappere vriend, Iris, en de combinatie van prachtige geplaveide straten en stille viooltracks is genoeg om je in sommige gebieden een minuut of twee te laten blijven.
Sommige hiervan worden verwend door een aantal vrij veel voorkomende opstartfouten, waaronder een die ervoor zorgt dat karakters verschijnen als spookachtige schaduwen die hun textuur missen, en dialoog zou een ander pad van typefouten kunnen gebruiken, maar ik hoop dat dit vrij snelle oplossingen zijn.
Ruinsmagus Review – Laatste indrukken
Ruinsmagus is een geweldig spel met veel om van te houden, maar het is een gewatteerde ervaring die snel bezwijkt voor herhaling. Tijdens het gevecht zelf gaat hij naar dezelfde ruïnes – vaak zelfs dezelfde kamers – om binnenkort voor de 100e keer tegen dezelfde vijanden te vechten, en er had meer kunnen worden gedaan om de ervaring in de loop van haar campagne te veranderen. Vanuit een puur presentatieperspectief is de game echter absoluut leuk en een genot om wat tijd in door te brengen. Voor sommigen zal dit genoeg zijn om van Ruinsmagus te houden, maar de game zal een aantal fundamentele structurele veranderingen nodig hebben om een echte VR-klassieker te worden.
UploadVR heeft onlangs zijn beoordelingsrichtlijnen gewijzigd en dit is een van de nieuwe beoordelingscategorieën die niet is gecategoriseerd. U kunt meer lezen over Bekijk hier de richtlijnen.
Wat vind je van onze Ruinsmagus-recensie? Laat het ons weten in de reacties hieronder!