Ronde twee van de leiderschapsdebatten – keek iemand ernaar?
Mijn gevoel is dat waarschijnlijk niet, want op een van de zonnigste avonden van het jaar om 19.00 uur hebben mensen de neiging om worstjes te grillen en bier te drinken, en ze kijken niet naar Five Conservatieve partij Vertegenwoordigers maken ruzie in een zinderende studio.
Hier zijn we echter, en hier zijn ze, klaar en klaar om te gaan. Directeur Julie Echingham, een minder arrogante en veel constructievere gastvrouw Kanaal 4Krishnan Guru Murthy, die meer geïnteresseerd leek in het laten zien van de wereld hoe slim hij is dan om het beste uit de kandidaten te halen.
De aanpak van Echingham was handiger en uiteindelijk productiever. Deze keer stak Liz de studio vuurrood aan – misschien een mooie knipoog naar haar socialistische roots, waarnaar ze later verwees. Daarentegen pronkte Penny met haar echte blauwe geloofsbrieven door een blauw satijnen overhemd te dragen dat niet helemaal in de schijnwerpers stond. Anderen waren meer praktisch: draag geen onzin in een zinloze discussie.
Rishi Sunak en Liz Truss nemen deel aan de volgende Britse premier: ITV-debat, live debat tussen Tory-leiderschapskandidaten
In tegenstelling tot Channel 4 was er geen vijandig live publiek en waren er geen mogelijkheden voor kandidaten om met elkaar in contact te komen en individuen voor zich te winnen. Dit leidde enigszins tot de tekortkoming van Tom Tugendhat, omdat het de laatste keer was dat het het meeste applaus kreeg. Maar als ze denken dat ze laster zullen vermijden, hebben ze het mis. Na een ronde van openbare vragen werden de kandidaten gedwongen zich tegen elkaar te keren, waarbij Eitchingham elk vroeg een rivaal uit te dagen op een bepaald politiek punt. Een meedogenloze tactiek van ITV, maar het leidde niettemin tot controverse in het leven.
Mijn veren dragen hier de dupe van. Kimi Badenouch vroeg waarom hij niet luisterde naar zorgen binnen zijn team over Covid-fraude. Dacht hij dat we met China moesten blijven onderhandelen, wilde Liz Truss dat weten? Arme man, je had bijna medelijden met hem. ca.
Elders presteerde Liz veel beter dan de vorige keer. Ze leek levendiger, meer betrokken, hoewel de prik van haar vinger soms overdreven opgewonden aanvoelde.
Truss’ probleem is dat hoewel veel van wat ze zegt volkomen logisch is, en veel van haar beweringen – over de economie, over haar staat van dienst – waar zijn, ze alleen spreekt in deze intermitterende, ietwat vreemde monotonie die het op de een of andere manier moeilijk maakt te volgen, zeg je.
Dit was iets wat ze later toegaf en toegaf dat ze “niet de meest intelligente omroeper” was, maar – met veel hectische gebaren – kreeg ze dingen voor elkaar.
Dit was al die tijd haar motto en ze hield zich daar hardnekkig aan. Badenoch bleef ook nauw verbonden met het merk, waardoor de pragmatische inslag van de politicus werd versterkt. Toen ze bij de Schatkist was, zei ze, in antwoord op een vraag over onmiddellijke hulp voor een crisis in de kosten van levensonderhoud, waren er nooit gemakkelijke opties, alleen “een moeilijke keuze A, een vreselijke keuze B, een gekke keuze. “
Er was veel flair daar, en ze leek meer ontspannen en zelfverzekerder dan de vorige keer, misschien aangemoedigd door de recente positieve onderzoeken. Haar reacties kwamen ook als normaal over in plaats van hardwerkend, wat een positieve verbetering is.
Conservatief leiderschapskandidaat Penny Mordaunt spreekt tijdens de volgende Britse premier: The ITV Debate
Daarentegen zag Mordaunt er een beetje saai uit. Ze verwees verschillende keren naar haar algemene genialiteit en zei dat daarom zoveel mensen zich tegen haar hebben uitgesproken. Ze maakte duidelijk dat ze tot op zekere hoogte een regering van alle talenten zou verenigen, en voegde eraan toe dat een van haar verkoopargumenten de kwaliteit van haar team was. Een team, als de rapporten kloppen, zou David Davis als minister van Binnenlandse Zaken en Andrea Leadsom als kanselier plaatsen.
Op de vraag “Wie zal Boris Johnson in zijn regering zitten”, stak geen enkele kandidaat zijn hand op. Gezien het feit dat, behalve Tugendhat, geen van hen zonder zijn zorg op hun huidige plek zou zijn, leek dat buitengewoon wreed. Hoe snel vergeten mensen de politiek. Badenoch verdedigde hem: hij presenteerde het Brexit-plan en vaccins, nam het op tegen Poetin. Toen ze door Tugendhat werd bespot, uitte ze haar obsessie: spreken is makkelijk – wat weet hij over het nemen van moeilijke beslissingen?
Interessant genoeg was Rishi op zijn best met een persoonlijke kwestie: het verdedigen van de aanvallen op het geld van zijn vrouw. Hij legde uit dat hij trots was op zijn ouders, die hun bedrijf helemaal opnieuw begonnen en al hun fortuin vanaf het begin opbouwden. Hij voegde eraan toe dat dit iets was waar hij als conservatief volledig achter stond. Het voegde een mooie menselijke dimensie toe aan iemand die vaak zo vergezocht lijkt.
Al met al is er, net als bij het eerste debat, geen duidelijke winnaar. Rishi hield stand, Truss boekte vooruitgang, Kimi kreeg zelfvertrouwen en Mordaunt leek vreselijk scheel naar iedereen. Wat Tugendhat betreft, zonder de directe interactie van het publiek en de mogelijkheid om deze magie te projecteren, leek het een beetje plat.
De laatste vraag was: als u het leiderschap wint, zult u dan een nieuw mandaat zoeken en algemene verkiezingen uitschrijven? Niet klinkend van alle aanwezigen. Brenda uit Bristol zal in ieder geval blij zijn.