Het was een ongunstig begin van de verdediging van Donald Trump. De voormalige president maakte een grote spelfout op zijn sociale media en schreeuwde in zijn kenmerkende hoofdletters op Truth Social dat er naar hem was “verwezen” door “Radical Left Monsters”.
Dat doet hij niet (tenzij dat een soort QAnon-sektesteno is), maar hij is ‘beschuldigd’. Britse lezers beginnen hier: Dit betekent dat hij strafrechtelijk zal worden vervolgd. De eerste Amerikaanse president in de geschiedenis.
Dus wat gaat er nu gebeuren? Kloppen de beschuldigingen en stapelen de bewijzen zich op?
De aanklachten blijven – terwijl ik dit schrijf – verborgen. Met andere woorden, niemand heeft tot nu toe gezien wat de New Yorkse officier van justitie Alvin Bragg echt heeft over Donald Trump, maar het onderzoek brengt ons naar het vervalsen van zijn zakelijke gegevens – met de potentiële impact op de campagnefinanciën.
Het draait om het zwijggeld dat Trump Stormy Daniels betaalde in de dagen voorafgaand aan de verkiezingen van 2016 – om te voorkomen dat ze zou praten over de seks die ze tien jaar eerder met hem had gehad.
De storm was toen stil. Maar niet lang daarna. Ik interviewde haar in 2018 toen ze intrigerende bijzonderheden vertelde over hoe een presidentiële penis eruit ziet. Ze was slim, fel, welbespraakt en grappig. Ze besloot in feite dat ze een “mate check” was voor de president toen hij haar naam naar het publieke domein lekte.
Wat een heerlijke ironie. Dat de vrouw die hij onder druk zette om te zwijgen, uiteindelijk zijn hele kaartenhuis zou slopen. Dit kleine beetje van zijn anatomie doet meer schade aan zijn reputatie dan de eerder genoemde dikke vinger.
Terwijl het nieuws over de aanklacht zich verspreidde – details worden nog geheim gehouden – beschreven Trump-aanhangers het snel als een politieke heksenjacht.
Zelfs toprepublikeinen die het op willen nemen tegen Trump in de presidentiële voorverkiezingen, hebben hun ergernis voorzichtig verwoord.
De gouverneur van Florida, Ron DeSantis, noemde het ‘de bewapening van het rechtssysteem’. Nikki Haley, die op het slappe koord loopt in haar liefde en afkeer van Trump, zei dat het “meer om wraak dan om gerechtigheid” ging. Mike Pence, de man die Donald Trump als vice-president diende maar voor zijn leven moest vechten tegen malafide demonstranten in het Capitool, noemde de aanklacht “schandalig”.
Je zult merken dat niets erop wijst dat Trump zelf onschuldig is.
Dat is de politieke kern: degenen die op zoek zijn naar de Republikeinse presidentiële nominatie in 2024, geloven dat ze zich moeten binden aan de MAGA-regel. De basis die gelooft dat het systeem tegen hen is en elke poging om Trump ter verantwoording te roepen, is politieke vervolging. Dat is tenslotte wat Trump hen vertelde.
Maar de voormalige president steunen is te krachtig en je stuurt hem regelrecht in de armen van Trump. Dat is ook niet wat ze willen. Sommigen hebben – wijselijk – voorlopig volledige stilte gekozen.
Zelfs democraten die spotten met het idee van een heksenjacht zullen hun onzekerheid over de verhuizing van de New Yorkse officier van justitie toegeven. Van alle dingen om Trump tegen te gaan, zullen ze innerlijk denken – een opstand proberen, stappen ondernemen om de democratie omver te werpen, smeken om valse stemmen in Georgië – breng je dit ter sprake?
Is dit de heuvel waar je op sterft – een actrice, een paar duizend pond en een onbetrouwbare zakelijke deal? Het ruikt naar Al Capone. Een manier om gangsters te vangen, geen tirannieke charlatans.
Ze moeten echter vertrouwen stellen in deze aanklacht. Je moet beginnen met het bewijs dat je hebt, niet het bewijs dat je zou willen hebben. En dat bewijs, vergeet niet, heeft al één man aangeklaagd, veroordeeld en gevangengezet: Trumps voormalige advocaat Michael Cohen.
Ze kwamen de vorige keer niet voor Trump omdat hij een dienstdoende zittende president was. Deze keer is het dat niet.
Er is veel gezegd over het politieke kapitaal dat Trump met deze stap zou kunnen winnen. Hij kan de martelaar spelen! Grijp de titels! Zijn tegenstanders verlammen elke beweging tegen hem!
Dit ziet echter iets heel belangrijks over het hoofd: Trump wil niet opgesloten worden. Dat is het echt niet. Hij heeft de afgelopen 40 jaar de aanklacht op de een of andere manier ontlopen. Het was nooit het plan.
De man die weet hoe hij een kiezer moet charmeren, met de pers moet praten, menigten moet behagen en moet schitteren met een roltrap, heeft de gebeurtenissen niet meer onder controle. Het is in handen van een grand jury en rechter. En dat valt niet mee bij een controlfreak.
En de politieke tegenstanders van Trump weten dat ze voorzichtig moeten zijn. Elke poging om een aanklacht wegens misdrijf uit te breiden tot een aanklacht van een groot misdrijf, moet worden vervolgd.
Geen enkele democraat die in de rechtsstaat gelooft, kan beginnen met een aanname van schuld. En elke beweging die de baas beledigt – een verknipte wandeling, een geweerschot – kan uit protest averechts werken.
Je moet 20 jaar teruggaan om het advies te vinden dat nu de bijbel van de aanklagers zou moeten zijn. Een tijd waarin reality-tv gruizig drama betekende voor The Wire, geen flitsend schuldgevoel voor The Apprentice. Het was Umar die destijds waarschuwde:
“(Wanneer) je naar de koning komt, kun je het maar beter niet missen.”