Een Iraans-Britse activist heeft gezworen de hongerstaking drie weken voort te zetten totdat de regering de Islamitische Revolutionaire Garde van Iran aan de lijst van terroristische organisaties toevoegt. Vahid Beheshti at zijn laatste vaste maaltijd meer dan 24 dagen geleden, afhankelijk van vloeistoffen en zoutsupplementen terwijl hij voor het ministerie van Buitenlandse Zaken in Londen stond.
En gisteravond kreeg hij bezoek van de voormalige Iraanse gijzelaar Nazanin Ratcliffe en haar man Richard, die in november 2021 op precies dezelfde plek in hongerstaking zijn.
De 46-jarige Vahid lanceerde zijn protest nadat hij hoorde dat andere Iraanse journalisten gedwongen waren het VK te verlaten na doodsbedreigingen van de Iraanse Revolutionaire Garde.
Het islamitische regime beschuldigde Iran International, een onafhankelijk tv-netwerk, van berichtgeving in de pers die hielp bij het aanwakkeren van de protesten in het hele land die in september vorig jaar begonnen.
Scotland Yard heeft bevestigd dat meer dan 15 complotten om Britse journalisten te ontvoeren of te vermoorden die door het regime in Teheran als staatsvijanden worden beschouwd, zijn verijdeld. Twee van de doelwitten waren journalisten van Iran International.
Maar in plaats van bescherming te bieden en te zoeken naar degenen die de bedreigingen uitten, vroeg het ministerie van Binnenlandse Zaken het netwerk om in te pakken en naar de Verenigde Staten te verhuizen.
“De IRGC heeft niet alleen invloed op Iran. Het opereert ongestraft, zelfs hier, in het VK. In plaats van zich ertegen te verzetten, zegt de politie tegen hun slachtoffers dat ze weg moeten gaan en de regering kijkt in de richting,” zei Waheed, 46, een Brits staatsburger. de andere.”
Toen ik Iran 24 jaar geleden verliet, verliet ik een land zonder vrijheid. Iraniërs hebben nog steeds geen rechten.
Maar het VK zou anders moeten zijn. We zouden allemaal onze nachten en onze vrijheden moeten hebben en ze zouden allemaal moeten worden beschermd door de regering die we kiezen. Waar is deze bescherming nu? “
Zijn stem was zwakker van de honger – Sole volgt nu een vloeibaar dieet en zoutsupplementen – en hij voegde eraan toe: “We hebben het allemaal over Oekraïne en Iran, maar hier, in Groot-Brittannië, moet voor die rechten worden gevochten, en dat is wat ik zal blijven doen.”
Staatssecretaris James beval slim de dagvaarding van de Iraanse zaakgelastigde Mehdi Hosseini Mateen na het Iran International-incident en legde sancties op aan de leiders van de Iraanse Revolutionaire Garde.
Maar de FCDO blijft oproepen blokkeren om de IRGC te verbieden omdat het technisch gezien een staatsorgaan is en dus niet kan worden gedefinieerd als een terroristische organisatie – ondanks het feit dat het door de staat gesponsorde terroristische acties uitvoert.
Richard Ratcliffe, die 21 dagen in hongerstaking was op dezelfde locatie buiten FCDO die Waheed nu bezet, voegde eraan toe: “Nazanin en ik hadden het al een tijdje over een bezoek, maar toen Waheed de 21 dagen had doorstaan, kon ik, Ik voelde dat we het moesten doen.
Ik herinner me hoe moeilijk het moet zijn geweest om in de kou op dat trottoir te zitten, hongerig en onzeker of de regering luisterde. Het is geen kleinigheid dat hij dat doet, en hij slaagde zonder commentaar.
Ik herinner me hoe het was in de tijd dat er niemand op bezoek was, het voelde alsof de regering op ons wachtte.
We wilden dat hij wist dat we hem zien en dat het ons kan schelen. Ik wilde hem ook vragen hoe hij omgaat met koude voeten, en of hij een manier vindt om warm te blijven. Wat ik me herinner was het moeilijkste.”
Hij voegde eraan toe: “Ik denk dat de IRGC ter verantwoording moet worden geroepen voor zijn misdaden. De huidige regeringsaanpak werkt niet. Het is ook Pontius Pilatus. Sinds de vrijlating van Nazanin is de mishandeling toegenomen.”
“Deze week dienden onze advocaten moties in om Iraanse gijzelnemers, waaronder een aantal Iraanse Revolutionaire Garde, te bestraffen, omdat dergelijke straffeloosheid momenteel bestaat.
“We zijn altijd heel voorzichtig met wat we zeggen, aangezien de familie in gevaar is, maar ik zou zeggen dat veel van de activisten die ik respecteer, oproepen om de IRGC te verbieden, en ik ben al lang over de grens voor actie .
Het wordt tijd dat de overheid prioriteit geeft aan bescherming. op meerdere manieren. En te lang heeft het de mensenrechten opgeofferd op het altaar van de nucleaire deal.”