Als ik reis, stel ik me altijd voor dat ik woon op de locatie die ik bezoek en dan met grote opluchting thuiskom. Het grootste deel van de wereldbevolking woont in stedelijke gebieden en om een landelijke of semi-landelijke locatie te bereiken, duurt het minstens 30 minuten met de auto of trein. Jaren geleden, toen Dunedin zichzelf omschreef als een stad van 10 minuten – je kunt overal in 10 minuten komen – vond ik het een geweldige zin en ik gebruik hem nog steeds om het gemak van het leven hier te beschrijven.
In de geschiedenis van de menselijke beschaving zijn steden een radicaal nieuw type habitat. Een groot deel van de menselijke geschiedenis weerspiegelt onze voorouders die in uitgestrekte savannes of in beboste valleien leefden. Deze habitats zijn heel anders dan die van het stedelijke gebouwde leven, en recent onderzoek heeft stedelijke omgevingen in verband gebracht met een verhoogd risico op angst, depressie en andere psychische problemen.
Onderzoek heeft ook aangetoond dat de oplossing voor stedelijke nood is tijd doorbrengen in de natuur – al is het maar voor een korte tijd. Heb je gehoord van “baden in het bos”? Het klinkt als iets geks uit de nieuwe tijd, maar er zit een wetenschap achter.
Baden is ontstaan in bossen in Japan en staat bekend als shinrin yoku. Shinrin betekent in het Japans ‘bos’ en yoko betekent ‘bad’. Shinrin-yoku betekent dus baden in de atmosfeer van het bos of het bos in ons opnemen met onze zintuigen. Bosdouches hebben gunstige effecten op de menselijke gezondheid door de bosmist die je inademt te vernevelen.
Bosaerosolen bestaan uit secundaire plantmetabolieten, waarvan sommige terpenen worden genoemd. Terpenen bestaan uit meerdere isopreeneenheden en vormen de grootste klasse van organische verbindingen die door bosplanten wordt geproduceerd. Sommige terpenen omvatten alfa-pineen, beta-pineen, kamfer, kamfeen, sabineen, lemoneen, menthol, cymeen en myrceen. Interessant is dat myrceen de terpeen in cannabis is die bijdraagt aan het ontspannende effect.
Dit kunnen de terpenen zijn, of het kan gewoon vertragen en de stimulatie verminderen, maar na een wandeling in het bos heeft onze amygdala, het deel van de hersenen dat de initiatie van de gevechtsvluchtreactie leidt, verminderde activiteit. Uit onderzoek (deze maand gepubliceerd in Nature) blijkt dat deelnemers die een uur in het bos wandelden, meer aandacht en plezier kregen dan degenen die een stadswandeling maakten.
De meest regelmatige wandeling van Dunedin is Ross Creek – ongeveer 10 minuten rijden van overal in de stad en een plek waar ik als kind urenlang kreeften ving voordat ik op tijd naar huis ging voor het avondeten – soms moest ik echt rennen, moge mama zo eng zijn .
Ik heb geen gelijkwaardige gezondheidsgegevens gezien in de tijd dat ik oceaanlucht inadem, maar ik vermoed dat er parallellen zijn – als je het gevoel van het inademen van oceaanmist zou kunnen verpakken en verkopen, zou je serieuze munten verdienen. Black Head, Brighton, St. Clair en mijn nieuwe favoriet, de ongelooflijke getijden die van Doctor Point naar Osborne en Borakonwy lopen – allemaal voor onze deur. We hebben meer dan geluk, het is tijd om te stoppen met klagen over de eenrichtingsstraten en George St-promoties, echt waar.
Als ik reis, stel ik me voor dat ik een technische droom leef in een parallel leven in San Francisco, geïnspireerd door innovators en innovaties. Mijn geest zou racen, gedachten zouden uit mijn oren komen – ik zou de komende maanden van de stimulatie kunnen leven – maar mijn amygdala zou lijden.
Herinneringen aan kliffen, zeelucht, inheemse vogels en baden in het bos zullen me op de been houden tijdens mijn verblijf op internationale luchthavens en Ross Creek zal binnen enkele uren na mijn terugkeer op mijn agenda staan. Dunedin, een stad van 10 minuten met gemakkelijke toegang tot de natuur – het is moeilijk te verslaan.
Anna Campbell is mede-oprichter van Zestt Wellness, een voedingsbedrijf. Ze bekleedt ook verschillende functies in de raad van bestuur.