Nog steeds mentaal ongerust over mijn recente vakantie-ervaring in het buitenland – toen Border Force de röntgencontouren van de paperbacks in mijn koffer aanzag voor pakjes heroïne, met niet-zo-leuke resultaten – moest ik de zomerleeslijst van dit jaar nog samenstellen. Misschien, zoals een officier suggereerde, zou ik in plaats daarvan in een Kindle moeten investeren. Maar ik hou van een echt boek, en een uitstapje naar de bibliotheek is een van mijn favoriete pre-vakantierituelen.
En hier, met perfecte timing, is Sky Arts Book Club voor zomerlezen. Dit is een boekenprogramma dat de kijkers als vrienden behandelt, vakkundig gepresenteerd door Elizabeth Day, Andy Oliver en Simon Savage. Het behandelt hen ook als slimme mensen (in tegenstelling tot de inspanningen van de BBC, tussen de dekens, die doodsbang is om slim over te komen). Ik kende bijna geen van de genoemde boeken, maar de medewerkers spraken er zo enthousiast over dat ik er zeker een paar zou willen uitkiezen. Een nuttige service voor iedereen die vastloopt vanwege het enorme aantal beschikbare titels.
Boekprogramma’s op tv zijn echter moeilijk. Er is een meer intieme relatie die past bij de radio. Het programma omvat ook veel boeken in een uur. Elke week worden leden van een boekenclub uitgenodigd (deze week de groep jonge vrouwen die het tijdschrift Bad Form runnen om een kleurenboek te presenteren). Maar de gemiddelde boekenclub besteedt een hele avond aan het bespreken van één boek. Hier waren er twee om te bespreken – caleb bepaling Bekroonde Costa Nelson Open Water en Mini Driver Verwachtingen Beheer – Naast tal van andere aanbevelingen. Ik voelde me gehaast.
Het zou ook leuker zijn als bijdragers en presentatoren het niet eens waren over een boek, maar dat zou nooit gebeuren als de gekozen auteurs van de week in de studio werden uitgenodigd – Minnie Driver vertellen dat haar memoires onzin waren, zou tv zo ongemakkelijk maken ) Trouwens, ik heb het niet gelezen, maar ik weet zeker dat het geweldig is.) Toch is het leuk om een boekprogramma op tv te hebben dat niet naar de kleinste gemene deler kijkt, en met name Day is een vlotte interviewer die zijn auteur kan vragen: “Was je al bang dat er niet genoeg gebeurde, qua plot?” Laat het eruit zien als een compliment, niet als een belediging.