Er is een moment door Kind (Sky Atlantic) Waar een wanhopige vrouw tegen een non-stop huilende baby schreeuwt: “Wat wil je? Wat wil je?” Nu, in het geval van deze show, wild horrorkomedie In de omgeving van moederschapEn de
De vrouw heeft geen idee wat de baby wil, want hij viel letterlijk uit de lucht in haar armen terwijl ze op vakantie was in Kent. Ze verdenkt hem ervan het meest kwaadaardige kind te zijn aan deze kant van The Omen en laat een spoor van lijken achter. Het is een nogal unieke samenloop van omstandigheden.
Maar dit moment brengt ook een van de laagste momenten van ouderschap in het echte leven naar voren, wanneer je je checklist doorneemt van waarom je baby huilt – je hebt ze gevoed, je hebt ze verschoond, je hebt geprobeerd ze te laten slapen met behulp van elke bedachte methode – en toch schreeuwen ze nog steeds voor het zesde uur op rij, en jij Losing Your Mind.
Baby vertelt veel van deze kleine feiten, direct vanaf de openingsscène waarin een nieuwe moeder stopt met luisteren naar een woord dat haar vriend zegt omdat ze zo geliefd is met een klein bundeltje vreugde, en controleert of de baby een luierwissel nodig heeft door hem vast te houden. haar en snuffelen (het is verbazingwekkend hoe snel dit in het openbaar acceptabel wordt).
Helaas, ondanks de kiem van een goed idee, blijkt het een puinhoop te zijn. De makers van de serie Lucy Gaimer en Sian Robbins-Grace ervaren het nieuwe moederschap – de paniek van de vroege dagen waarin je geen idee hebt wat je doet; Isolatie en slaaptekort. Extreme beschermende instincten die inhouden dat iemand die je kind een half uur lang meeneemt het gevoel heeft een ledemaat te verliezen – en verweeft het slim in een horrorscenario. Natasha (Michelle de Suarte) merkt dat haar leven eindigt wanneer er plotseling een kind in haar leven komt. Is het kwaadaardig? Of is ze gewoon haar verstand aan het verliezen?
Maar wat begint als een donkere en soms leuke komedie met slimme dingen om te zeggen over de mythe van perfect moederschap, loopt uiteindelijk verloren. Halverwege is er een verrassende aflevering, die teruggaat tot een tijdperk waarin vrouwen minder onafhankelijk waren dan nu. Maar de show wordt ongelijk van toon en leunt zwaar op horrormetaforen (op een gegeven moment komen we om de kinderen van het maïsveld heen) en saaie secundaire verhalen.
Horror wordt ook te ver doorgevoerd. Running thema is een personage dat het kind wil vermoorden met een keukenmes. Daar heb je niet veel moederinstinct voor nodig.