Max Rashbrook is Senior fellow bij het Institute for Governance and Politics Studies, Victoria University of Wellington-te Heringa Waka. Hij schrijft een tweemaandelijkse column voor Stuff.
Mening: Gezelligheid: een nieuw woord voor een van de meest chronische problemen in het openbare leven van Nieuw-Zeeland. We zijn grotendeels gespaard Enveloppen vol contante corruptie andere landen treft. Maar we worden overspoeld door intieme relaties: vriendjespolitiek, jongensjobs, allemaal jazz.
Sommigen noemen het nepotisme, maar dit past hier niet helemaal: “Vrienden” lijken veel op maffiamoordenaars. Het woord ‘gezelligheid’ beschrijft het best die verraderlijke processen waarbij openbare functies, banen en contracten soms niet naar de best gekwalificeerde sollicitanten gaan, maar naar de vrienden, contacten en familieleden van de machthebbers. Het is een toepasselijke term voor een kleine, bekende gemeenschap waarin neven en nichten altijd – comfortabel – met elkaar in contact staan in het openbare leven.
De courgette is niet alleen een onrecht voor goed opgeleide mensen, maar ook voor de zwakkeren in relaties en de verliezers. Het kan ons allemaal kosten, omdat de winnaars – de goed verbonden maar slecht gekwalificeerden – vaak duur en slecht werk leveren.
Lees verder:
* Nanya Mahota wilde de afhandeling van de overheidscontracten van de man onderzoeken
* Nieuw-Zeelandse Filmcommissie lanceert onderzoek naar belangenverstrengeling
* Chris Hepkins verontschuldigt zich bij Bill English voor het meeslepen van de familie in het debat
Een ontspannen samenleving tolereert ook meer ernstige belangenconflicten: situaties waarin de beslissingen van de machthebbers kunnen worden beïnvloed door een persoonlijke prikkel, of het nu gaat om het beschermen van een zakelijke relatie of het helpen van een familielid. Zelfs een louter publieke perceptie van vooringenomenheid kan schadelijk zijn, het vertrouwen ondermijnen en politieke terugtrekking bevorderen.
Hier is een handig voorbeeld: het was de voorzitter van de filmcommissie, David Strong Eerder dit jaar Er werd bekendgemaakt dat er een bod in ontwikkeling was met Great Southern – een productiebedrijf dat op commissiebeheerde fondsen bood. Strong kondigde dit conflict van tevoren aan, maar gezien zijn schijnbare interesse in het succes van het bedrijf, hoe konden junior UNHCR-medewerkers zich op hun gemak voelen als ze het afwijzen? Onder zware druk, sterk eindelijk stoppenMaar dit conflict mocht geen moment worden getolereerd.
Een ander voorbeeld: Vorig jaar dacht de Reserve Bank dat het inhuren als aannemer, en vervolgens in het bestuur, Roger Findlay, voorzitter van NZ Post, die toen eigenaar was van Kiwibank – een van de instellingen die de Reserve Bank zou moeten doen: regelgeving. Findlay’s ambtstermijn bij de NZ Post is sindsdien geëindigd – maar nogmaals, hoe kan dit conflict worden toegestaan?
In de politiek heeft kosya een lange en onopvallende geschiedenis. In 2013 benoemde Paula Bennett een nieuwe gezinscommissaris, Belinda Mills, de zus van Bennetts collega-kabinetlid Amy Adams.
spullen / spullen
Shane Jones was betrokken bij rechtszaken over belangenverstrengeling toen hij minister was in de vorige regering.
Het laatste hoofdstuk, NZ First MP Shane Jones was aan het wandelen belangenverstrengelingeenmaal op Neem contact op met de nieuwe Nieuw-Zeelands transportagentschap Over een zaak die ze aanspande tegen een familielid. Volgens rapporten vond de nationale vertegenwoordiger Mark Mitchell onlangs een baan bij het kiesbureau voor zijn zus.
Laatst beschuldigingen van belangenverstrengeling Minister Nanaya Mahuta en contracten toegekend aan haar man en familie door ministeries waarin zij in ieder geval medeverantwoordelijkheid had. Deze contracten zijn nu – op haar instigatie – Gecontroleerd door de Public Service Commission.
Mahuta lijkt te hebben gedaan wat momenteel vereist is, namelijk een belangenconflict aangeven en niet deelnemen aan contractbeslissingen. Maar twee instanties, Kāinga Ora en het ministerie van Milieu, hebben al grote fouten toegegeven, waaronder het niet erkennen van een belangenconflict bij de benoeming van de echtgenoot van de assistent-minister.
Robert Keuken / Dingen
Minister van Kabinet Nanaya Mahuta heeft de Public Service Commission gevraagd om mogelijke belangenconflicten te overwegen met betrekking tot contracten die aan haar man en zijn familie zijn gegund.
Het lijdt geen twijfel dat agentschappen hun protocollen zullen verbeteren, in ieder geval om aan de huidige normen te voldoen. Maar zijn deze normen, gegeven wat ze toestaan, geschikt voor het beoogde doel? Kan een ambtenaar, in welk departement dan ook, met vertrouwen omgaan met de aannemer – inclusief, indien nodig, de weigering van ondermaats werk – als hij weet dat deze een familielid is van de minister?
Hoe zit het ook met nuttige informatie die een minister kan doorgeven aan zijn contractant? Er is misschien geen reden om te twijfelen aan de integriteit van de huidige ministers, maar daar gaat het niet om. We moeten systemen ontwerpen voor de meest corrupte actoren, niet de minste.
Sommige mensen reageren met minachting op dergelijke problemen: in een kleine samenleving, zeggen ze, zijn dergelijke conflicten onvermijdelijk. Maar dit is frontaal: we moeten harder optreden tegen deze specifieke problemen Omdat We zijn een kleine gemeenschap en ze zullen veel opgroeien.
De huidige standaard is om belangenconflicten te “managen” door de kamer te verlaten, soms letterlijk, wanneer een bepaalde kwestie wordt besproken – alsof dit elke mogelijkheid om de beslissing te beïnvloeden wegneemt. Deze standaard moet worden gewijzigd.
Hagen Hopkins Books / Bridget Williams
Max Rashbrook: “Over het algemeen moeten we niet omgaan met belangenverstrengeling, we moeten ze vermijden.”
Over het algemeen moeten we belangenconflicten niet aanpakken, maar ze juist vermijden. Als u bijvoorbeeld een overheidsinstantie wilt runnen, hoeft u alleen uw contract met de door de instantie gereguleerde instantie op te zeggen. Of ze huren iemand anders in.
Bedenk dat er in dit land vier miljoen volwassenen zijn, hoewel velen van hen lijden onder armoede en discriminatie. Door deze krachten te bestrijden, kunnen we een talentpijplijn creëren die een grotere pool van sollicitanten voedt en recruiters in staat stelt hun netwerken verder te casten.
Natuurlijk zal het voor sommige mensen moeilijk zijn om het universaliteitsbeginsel te doorbreken. zo jammer. Dit is de prijs die we betalen voor integriteit en het vertrouwen van het publiek in onze instellingen.