Vier jaar na hun laatste bezoek aan de halve finale van de FA Cup is Brighton terug op Wembley. In feite was het meer dan een directe opmars. Grimsby Town, in de hoop dat ze voor het eerst in 85 jaar de halve finale zouden bereiken, werd verbannen zonder enige genegenheid of sympathie, nadat hij slechts twee treffers op doel had gescoord. Hun onstuimige fans kunnen nu weer zingen als ze vis vangen, zo dringen ze aan.
Let wel, wat het verschil op drie niveaus ook is, Roberto De Zerbi uit Brighton heeft Grimsby gerespecteerd door hun sterkste line-up te kiezen. Ondanks dat dit de laatste wedstrijd was voor de interlandbreak heeft het waarschijnlijk geholpen. Terwijl hij een blok aan de zijlijn uitserveerde, keek hij vanuit een strafschopgebied toe hoe zijn assistent Andrea Maldera naast hem stond in de technische ruimte.
Vanaf daar kon hij in de eerste minuut de toon zien die werd gezet toen Ivan Ferguson een schot nam dat Max Crocombe in de borst greep. Vijf minuten later deed Moises Caicedo een poging, maar deze keer kon Crocombe het niet vasthouden. Hij stuiterde erop en Deniz Ondav was de eerste die reageerde en zette het met vertrouwen om.
Zelfs toen, zo vroeg in het begin, was het moeilijk om Grimsby – in de roze shirts die ze niet verwachtten van een kant uit Lincolnshire – een comeback te zien maken. Als ze de bal hadden, keken hun spelers een beetje angstig, alsof ze onder tijdsdruk stonden om iets te creëren. Neem het moment dat Harry Clifton een misplaatste pass van Adam Webster tegenkwam, maar hij was zo opgewonden dat hij de bal niet onder controle had en rende gemakkelijk naar Louis Dunk om hem op te ruimen.
Brighton deed zijn best om de competitie gaande te houden: Karo Mitoma miste een babysitter, Dunk scoorde bijna het komische doelpunt van het seizoen en Robert Sanchez was maar een paar centimeter verwijderd van het verzamelen van de bal buiten zijn gebied en werd daarom van het veld gestuurd. Maar echt, ze zagen er volledig beheerst uit.
En kort nadat de tweede helft was begonnen, zette Brighton alle gedachten aan gigantische moorden opzij. Ferguson scoorde een verbluffend doelpunt voor de centrumspits en maakte een schijnbeweging langs verdedigers voordat hij op doel schoot. In zijn grote angst reageerde De Zerby op het doelwit door een sms te sturen. Hij is misschien getipt over een andere geweldige speler die zijn club voor een schijntje zou kunnen verzamelen en vervolgens voor een fortuin zou kunnen verkopen.
Nadat de video-assistent-scheidsrechter er een had gediskwalificeerd nadat Solly March het als buitenspel beschouwde in de wedstrijd, kreeg Ferguson zijn tweede doelpunt met een prima schot nadat hij vakkundig was gespeeld door Ondav. Mars ging door met scoren met een fantastische duikende kopbal om een vierde schot toe te voegen en Mituma vond uiteindelijk het doel met een lange-afstandsaanval voor de vijfde.
De cast van de thuisbegeleiding zong: “We zijn op weg naar Wembley”. Gezien de vorm die hier wordt getoond, zou zelfs Master Gambler-eigenaar Tony Bloom niet wedden op hun terugkeer naar de finale.