Het tiendensysteem wordt vanaf januari vervangen door een nieuwe aandelenindex. Waarom was de verandering nodig en wat betekent dit voor uw plaatselijke school?
Wat is er veranderd?
Vanaf 2023 zal elke school een Equity Index (EQI)-nummer hebben dat loopt van 344 tot 569. Hoe hoger het getal, hoe groter de barrières waarmee leerlingen worden geconfronteerd bij hun opleidingsniveau. De index vervangt decimale categorieën, met scholen verdeeld in 10 groepen – het 1 deciel was het meest benadeeld en het 10 deciel was het minst.
Aandelenindexcijfers werden berekend met behulp van 37 sociaaleconomische factoren, waaronder alles van meridiaan- en ouderschapsuitkeringen tot het opleidingsniveau van de ouders, allemaal met verschillende gewichten. De volledige lijst met factoren is niet gepubliceerd, maar uit een uitgebreide analyse bleek dat de factoren de meest voorspellende resultaten gaven voor het onderwijs.
Het aantal van elke school bepaalt zijn aandeel in de financieringspool met eigen vermogen, die kan worden gebruikt om onderwijsachterstanden onder zijn studenten tegen te gaan. Voorheen werd elk jaar $ 161 miljoen aan aandelenfinanciering verdeeld over de 2500 scholen van het land, verspreid naar de laagste decimalen. Dat bedrag is nu met 50 procent gestegen tot $ 236 miljoen.
Wat is er mis met het oude systeem?
Decimalen bestaan al bijna 30 jaar, maar worden nu gezien als relatief grof en gebrekkig. Het was gebaseerd op armoede en achterstand in studentenwijken, niet op de studenten zelf, en werd slechts om de vijf jaar herzien – de beursindexcijfers worden elk jaar bijgewerkt.
Shaun Teddy, hoofd operations van het ministerie van Onderwijs, zei dat de afdeling nu toegang had tot veel betere gegevens en inzicht in de factoren die de prestatie het meest beïnvloedden.
Het duurde zes jaar om de EQI te ontwikkelen, die voor het eerst was voorgesteld door de vorige rijksoverheid. De Onderwijssector en Statistiek NZ waren zeer betrokken, de kantoren van de Privacy Commissioner en Ombudsman werden geraadpleegd en het model werd vorig jaar onafhankelijk beoordeeld.
Ga je scholen verliezen?
Er zijn zorgen dat sommige scholen zullen protesteren als ze geld verliezen, maar Teddy zei dat maar heel weinig scholen in die positie zouden verkeren.
“Voor het kleine aantal scholen dat minder geld zal krijgen, hebben we overgangsregelingen getroffen”, zegt hij.
Geen enkele school krijgt volgend jaar minder aandelenfinanciering per student, en degenen die geld mislopen, zullen dit geleidelijk doen totdat ze tijd hebben om zich aan te passen. Het extra jaar van $ 75 miljoen moet er ook voor zorgen dat een paar scholen geld verliezen, zelfs als hun positie ten opzichte van andere scholen verandert, en de facilitering betekent dat scholen geen grote financieringswijzigingen hoeven te ondergaan als hun EQI van jaar tot jaar verandert.
Voormalig Edgewater College-directeur Alan Pfister, die de sectorreferentiegroep van het departement leidde, zei dat er veel zorg is besteed om ervoor te zorgen dat scholen de index begrijpen voordat ze weten hoeveel ze in september zullen krijgen.
Het was omdat “als je de scholen eenmaal vertelt om welk geld het gaat, de mensen die meer voorstanders van het systeem zullen krijgen, die het minste geld zullen krijgen, de hele tijd besteden aan het zoeken naar redenen waarom dit oneerlijk is”, zei hij.
Hoe kom ik achter het EQI-nummer van de school?
Scholen hebben afgelopen vrijdag hun EQI-nummers ontdekt, alle cijfers zijn in het derde kwartaal gepubliceerd door het ministerie van Onderwijs.
Uit regionale gegevens blijkt dat de meest achtergestelde scholen zich gemiddeld in Te Tai Tokerao bevinden – gemiddeld EQI 506 – gevolgd door Tirawete (491) en Bay of Plenty (489). Auckland en Canterbury/Chatham Islands hebben het laagste gemiddelde EQI van 444, maar er zullen aanzienlijke verschillen zijn binnen de regio’s.
Waarom verschilt de EQI van mijn school van een decimaal getal?
Veel achtjarige decimale categorieën werden niet herberekend vanwege de slechte gegevenskwaliteit in de telling van 2018, dus de samenstelling van het studentenlichaam kan zijn veranderd. Het is ook mogelijk dat het decimale systeem niet het werkelijke niveau van deprivatie van de studenten weergaf.
Scholen zullen elkaars nummers niet kennen totdat ze zijn geplaatst, hoewel ze over het algemeen weten waar ze zitten. Weinig scholen waren op dit moment bereid om de Bode hun EQI te vertellen, maar twee 9-decimale scholen – Macleans College en Whangaparāoa College – hadden EQI’s van respectievelijk 390 en 463, wat aangeeft dat ze, ondanks hun gemeenschappelijke decimalen, in feite zeer goed van pas komen. verschillende groepen.
Wangaparawa’s directeur, Steve McCracken, zei dat hij niet zeker wist wat het nummer van zijn school betekende, maar veronderstelde dat het meer geld zou opleveren. ‘Ik zou graag de formule en de berekeningen erachter willen weten.’
Pfister voorspelde dat sommige schoolbestuurders zouden protesteren als ze ontdekken dat hun EQI-nummer lager was dan een school verderop, vooral als ze dezelfde financiering zouden krijgen.
Pfister zei inderdaad: “Wat niet eerlijk was, is dat je hetzelfde bedrag kreeg – omdat dit nauwkeuriger model nu laat zien dat de behoefte van je studenten niet zo groot is als je dacht.”
Hoe worden de gegevens van studenten privé gehouden?
De gegevens zijn verkregen van de Integrated Data Infrastructure van Statistics NZ, die informatie over elke Nieuw-Zeelandse burger van verschillende overheidsinstanties haalt. De gegevens zijn anoniem en er zijn strikte privacybeperkingen over wie ze kunnen gebruiken en hoe. Dit betekent dat het ministerie de identiteit van de leerlingen niet kent wanneer het bezig is om hun achterstand vast te stellen, en dat geldt ook voor de scholen.
“Op basis van het EQI-nummer kun je niets over een student afleiden”, zegt het ministerie.
In sommige zeer kleine scholen kan het mogelijk zijn om aannames te doen over de achtergronden van leerlingen op basis van het EQI-nummer; Schoolnummers worden niet gepubliceerd.
Hoe wordt EQI gebruikt om achterstand tegen te gaan?
Vanwege privacyregels kan aandelenfinanciering niet voor een bepaalde student worden onderscheiden. In plaats daarvan wordt van scholen verwacht dat ze het geld gebruiken om achterstand in de hele school te bestrijden – bijvoorbeeld door meer sociale diensten te betalen of leraren in te huren.
Pfister zei dat de afdeling een “zeer zelfverzekerde aanpak” hanteerde, zonder dat scholen moesten rapporteren over hoe het geld werd gebruikt. “Maar je denkt dat het hoog op de agenda van het bestuur zal staan. We hebben extra geld. Waar gaan we het verschil maken voor onze kinderen?”
De index zal ook worden gebruikt om andere financiering toe te wijzen die voorheen werd gedeeld door decimalen, zoals professionele ontwikkeling voor schoolbestuurders, en het ministerie werkt samen met andere instanties die decimalen gebruiken – zoals het ministerie van Volksgezondheid – om ervoor te zorgen dat ze het nieuwe systeem begrijpen wanneer toewijzen. Middelen zoals schoolverpleegkundigen.
Gratis schoollunches worden ook herzien nu de EQI is voltooid, omdat deze is berekend op basis van een eerdere versie van de index. Elke school die al gratis lunches heeft gekregen, zal het verliezen, zei Pfister, maar er zullen waarschijnlijk meer scholen worden opgenomen.
Is EQI constant?
De afdeling kan de EQI wijzigen of verbeteren naarmate Nieuw-Zeeland meer gegevens over zijn burgers verzamelt. Maar omdat de index werd gestart door National, zei Pfister dat het onwaarschijnlijk was dat deze zou worden geschrapt, ongeacht wie er in de regering zat.
Er is ook enige bezorgdheid dat de financiering met eigen vermogen te klein zal worden verspreid – het zal minder dan 4 procent van de totale schoolfinanciering bedragen, vergeleken met het OESO-gemiddelde van 6 procent. Pfister deelde deze zorg, maar was optimistisch dat de financiering in toekomstige begrotingen zou toenemen.
Kan een aandelenindex worden misbruikt?
Er zijn al lang zorgen over de gebreken van het decimale stelsel – van makelaars die ‘high decimal’ gebruiken als afkorting voor kwaliteit, tot ranglijsten die NCEA-resultaten vergelijken binnen decimale categorieën.
Dit zou moeilijker moeten zijn met EQI, waarvan Pfister opmerkte dat deze een meer belcurve heeft, aangezien de meeste scholen zich naar het midden concentreren. Omdat er veel sociaaleconomische factoren bij betrokken zijn, kunnen scholen met identieke EQI-nummers totaal verschillende leerlingen bedienen – er is geen manier om van de index te onderscheiden.
Hij zei dat ouders EQI niet moeten gebruiken om te bepalen waar ze hun kinderen moeten inschrijven. In plaats daarvan moeten ze de school bezoeken en de BHV-rapporten bekijken om een beter idee te krijgen of ze het goed doen.
“De EQI weerspiegelt op geen enkele manier de kwaliteit van de school”, zei hij. “Inderdaad, met [a higher EQI] Het nummer heeft een aantal belangrijke voordelen omdat hij extra geld te besteden heeft aan zijn kinderen.”
Hij was er ook tegen om scholen zelfs maar op te nemen in de Education Quality Index (EQI), omdat hij geloofde dat het scholen zou kunnen schaden die de meest kansarme leerlingen dienen.
“Ouders worden angstig en dus sturen ze hun kinderen niet naar die scholen, en we eindigen met een cyclus van wanhoop langs de lijn,” zei hij. “Dat is precies waarom we meer geld willen uitgeven, dus die scholen die kinderen met hogere behoeften dienen, kunnen zo goed werk leveren dat er geen reden is om hun kinderen ergens anders heen te sturen dan naar de plaatselijke school.”