Pas toen de ouders “wat mist” uit de neus van hun zoon zagen komen, realiseerden ze zich dat er iets niet klopte.
Hij zou uit de privékliniek worden ontslagen met andere goedgekeurde procedures vanwege aanhoudende ademhalingsproblemen, dus informeerden de ouders de verpleegster.
Op dat moment merkte de verpleegster nog een afwijking op: de adenoïden van de baby werden niet verwijderd, hoewel deze procedure deel uitmaakte van het chirurgische plan.
Sindsdien heeft de Health and Disability Commissioner (HDC) in het geval van de jongen een reeks administratieve fouten vastgesteld, nadat zijn ouders een klacht hadden ingediend bij de waakhond.
Na onderzoek van de zaak bleek dat de kliniek en de opererende chirurg de gezondheids- en invaliditeitswet voor consumentenrechten (de code) overtraden.
Het rapport van de commissaris, waarin geen van de partijen wordt genoemd, benadrukt de noodzaak om ervoor te zorgen dat het recht van de patiënt om te beslissen om behandeling te weigeren, wordt gehandhaafd, en benadrukt het belang van het verstrekken van passende informatie om geïnformeerde toestemming te verkrijgen.
In het rapport staat dat de familie in december 2019 voor het eerst een ontmoeting had met de KNO-arts, in het rapport Dr. A genoemd, om de behandeling van de ademhaling en allergieën van de jongen te bespreken.
De ouders stemden toe en keurden de chirurgische behandeling van hun zoon goed, die gepland was voor april 2020.
De overeengekomen en ondertekende procedures omvatten het verwijderen van de amandelen en amandelen, het schoonmaken van zijn oren en beeldvorming van het strottenhoofd, de luchtpijp en de oren.
In februari 2020 schreef Dr. A aan ouders om aan te bevelen dat het kind een inferieure turbinate cauterisatie (CIT) ondergaat op hetzelfde moment als andere geplande procedures.
De CIT-procedure omvat het maken van een incisie of het dichtschroeien van de zwellingen op de zijwanden van de neus (turbinates).
De volgende maand schreef de kliniek van de KNO-arts de moeder om de CIT-procedure aan het toestemmingsformulier toe te voegen en te ondertekenen. De ouders weigerden echter de CIT-procedure en dit werd erkend door het personeel van de kliniek.
Ondanks de ontvangstbevestiging werd de e-mail waarin de CIT-procedure werd geweigerd niet in het elektronische dossier van de jongen geplaatst, wat betekent dat Dr. A niet op de hoogte was dat de ouders van de jongen de procedure hadden geweigerd.
Toen het tijd was voor de operatie van de jongen in juli 2020, na een uitstel vanwege Covid, bekeek Dr. A zijn gegevens en aanbevelingen in het dossier van de jongen, die nog steeds de CIT-procedure bevatten.
Voorafgaand aan de operatie was er een misverstand tussen de moeder en Dr. A over het akkoord gaan met de uit te voeren procedures. Dit had tot gevolg dat de CIT-procedure op het toestemmingsformulier werd geschreven en ondertekend, terwijl de ouders begrepen dat zij er niet mee instemden.
De moeder vertelde HDC: “We lachten en zeiden dat we de medische termen niet zouden begrijpen, en herhaalden de boete zolang het alleen oorcontroles, stembandencontroles, adenoïden en amandelen waren die verwijderd waren. [Dr A] Hij bevestigde dat dit is wat hij schreef.
De CIT-procedure werd uitgevoerd, maar de adenoïden van de jongen werden niet verwijderd omdat er slechts een kleine hoeveelheid adenoïdweefsel aanwezig was.
Na de operatie vond een korte discussie plaats over de uitkomst tussen Dr. A en de ouders voordat de jongen werd overgebracht naar een andere afdeling voor herstel en observatie.
Na ongeveer zes uur realiseerden de ouders zich voor het eerst dat, in tegenstelling tot hun verwachtingen, de adenoïden van hun zoon niet waren verwijderd en de CIT-procedure werd uitgevoerd.
Na onderzoek was de commissaris van oordeel dat de kliniek er verantwoordelijk voor was ervoor te zorgen dat de ouders besloten de CIT-procedure af te wijzen en dat Dr. A.
Omdat deze “belangrijke informatie” niet werd gecommuniceerd, heeft de kliniek de Code geschonden.
De kliniek informeerde de CDC dat na ontvangst van nieuwe klinische informatie, het gebruikelijke proces was om de informatie naar Dr. A te e-mailen en de e-mail op te nemen in de patiëntnotities.
De kliniek vertelde HDC dat er “geen acceptabele verklaring” was waarom de e-mail niet werd opgeslagen in het elektronische bestand van de jongen, maar zei dat de timing van de eerste Covid-stop voor aanzienlijke stress zorgde voor het personeel van de kliniek.
“Dit was een zeer ongelukkige daad van nalaten tijdens de crisisperiode.”
De kliniek verklaarde ook dat de gebruikelijke praktijk van het personeel is om mondeling contact op te nemen met Dr. A om ervoor te zorgen dat de e-mail wordt ontvangen en dat de nodige acties worden ondernomen.
Ik erken dat Dr. A “niet volledig en duidelijk mondeling werd geïnformeerd” [the boy’s] beslissing van de ouders
Dr. A heeft ook de Code overtreden, vond de commissaris, hoewel hij niet op de hoogte was van de weigering van toestemming door de familie vanwege de systeemfout van de kliniek, hij behield de algehele wettelijke verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid voor het verkrijgen van geïnformeerde toestemming voor procedures.
Bovendien had de commissaris kritiek op de postoperatieve communicatie van Dr. A met de familie over zijn beslissing om de amandelen van de jongen niet te verwijderen.
Hij gaf toe dat hij de ouders van de jongen niet in een postoperatieve briefing had verteld dat de amandelen niet waren verwijderd.
De KNO-arts heeft ook erkend dat hij de familie onvoldoende informatie heeft gegeven over de CIT-procedure en dat er op de dag van de operatie miscommunicatie is ontstaan over het al dan niet opnemen van de procedure in de voorgestelde procedures die op die dag zullen worden uitgevoerd.
Hij erkende de ernst van de zorgen van de ouders en vertelde HDC dat hij het ten zeerste betreurt dat zijn toestemmingsproces de “gebruikelijke strengheid” ontbeerde en dat.
In het rapport stond: “Dr. A. legde uit dat hij als gevolg van deze klacht betekenisvolle veranderingen heeft aangebracht in zijn praktijk en die van de kliniek.”
De ouders van de jongen vertelden HDC dat ze verantwoording en erkenning wilden dat het beter had kunnen gaan voor hun zoon.
Ze “meldden dat er” meerdere mogelijkheden waren om hun begrip te corrigeren en dat het proces van geïnformeerde toestemming “op zijn best onvolledig” was, aldus het rapport.
“Ze hopen dat de geuite zorgen zullen leiden tot een herziening van het proces en iets voorkomen.”
Een soortgelijke gebeurtenis overkwam een andere jonge patiënt.”
De commissaris adviseerde de kliniek om een schriftelijke verontschuldiging aan de familie aan te bieden, en de doeltreffendheid van haar nieuwe beleid te herzien, dat verdere raadpleging van de patiënt zou vereisen wanneer er een vertraging van meer dan drie maanden is tussen het eerste consult en de dag van de operatie.
Geschreven door Tara Shasky
open rechtvaardigheid multimedia journalist