De urgentie om na drie jaar van de coronaviruspandemie weer normaal te worden, wordt vooral gevoeld in Hong Kong, gezien de strikte quarantaines en andere beperkingen voor reizigers die het bezoekers – en de lokale bevolking – moeilijk hebben gemaakt om te komen en gaan. Nu zelfs Maskerautorisatie opgeheven.
Art Basel Hongkongdie van donderdag tot en met zaterdag plaatsvindt in het Hong Kong Convention and Exhibition Centre, presenteert sinds 2019 zijn volledige show, met in totaal 177 dealers, 47 meer dan vorig jaar.
“Mijn doel is om Hongkong terug te geven en zijn rol als culturele hoofdstad te versterken”, zegt Angelle Siyang-Le, directeur van de galerie. Mevr. Siyang-Le, gevestigd in Hong Kong, is nieuw in deze functie, nadat ze eerder bij Art Basel werkte als Head of Exhibition Relations in Azië.
“Mensen kunnen nu gemakkelijk reizen, in tegenstelling tot wat we de ‘kastjaren’ noemen,” zei ze.
In 2020 ging de beurs volledig digitaal en in de daaropvolgende twee jaar werd hij persoonlijk georganiseerd, deels met behulp van “satellietcabines” die werden bemand door lokale vertegenwoordigers van handelaars die niet persoonlijk aanwezig konden zijn. En niet alle segmenten vonden zelfs plaats toen de fysieke show terugkeerde.
Nu is de galerij teruggekeerd naar twee verdiepingen, teruggebracht tot één verdieping, en zijn er geen satellietcabines meer.
Mevrouw Siyang-Le zei dat ze bijzonder verheugd was dat “al onze sectoren nu weer actief zijn”, inclusief Encounters for the Arts op grote schaal.
Encounters bevat 14 werken, waaronder “Like Tears in the Rain” (2023), een sculpturale installatie gemaakt van gescheurde, buiten gebruik gestelde Europese bankbiljetten door de Spaanse multidisciplinaire kunstenaar Carlos Ayres, en gepresenteerd door Sabrina Amrani Gallery.
Een ander werk in deze sectie, “Constellation Forest” van Wu Shanxuan en Inga Svala Thorsdottir (2018), is een reeks gebogen houten figuren zoals kerkgewelven, waar bezoekers onderdoor kunnen. verstrekte handelaar, Hanart TZ Gallery Hong Kong, 40 jaar geleden opgericht door Johnson Chang.
“We zijn eindelijk uit de langdurige quarantaine”, zei meneer Zhang. “Het is een enorme opluchting.” Maar, voegde hij eraan toe, “dit soort radicale opening is een schok voor het systeem.”
Dhr. Zhang zal ook een stand hebben in het hoofdgedeelte van de galerij met landschaps- en natuurgerelateerde werken, waaronder de bronzen “Levitation” (2011) van de Russische beeldhouwer Dashi Namdakov.
Wat de opkomst betreft, verwachtte dhr. Zhang grote aantallen, aangezien mensen “culturele frisse lucht willen inademen”. Hij voegde eraan toe: “De markt begint aan te trekken. Het wordt een commercieel succes.”
Dat betekent ook meer concurrentie. zei Catherine Kwai, oprichter van het bedrijf in Hong Kong Kwai Fung Hin-kunstgalerij. “Je moet je best doen.”
In haar stand zal mevrouw Quaye een grote abstractie in olieverf tentoonstellen, George Mathews “Zonguldak” (1978) – dat een van haar specialiteiten weerspiegelt, in twintigste-eeuws Europees werk – evenals werken van hedendaagse kunstenaars Nicholas Barty en Shara Hughes .
Mevrouw Kwai zei dat ze gelooft dat de smaak onder Aziatische kopers de afgelopen 30 jaar opmerkelijk is toegenomen.
“Ze kopen niet om plezier te hebben,” zei ze, “ze kopen om een verzameling op te bouwen.”
“Sommigen van hen zijn 35 of 40 jaar oud. Ze wachten niet tot ze rijk zijn”, voegde ze eraan toe.
Onder de New Yorkse verzamelaars die van plan zijn om aanwezig te zijn, is Patricia Bay, die in de raad van bestuur zit van de M+ American Friends Foundation, die het M+ museum in Hong Kong ondersteunt. Ik heb vele malen Art Basel in Hong Kong bijgewoond.
Het is belangrijk voor Hong Kong om open te gaan “om ervoor te zorgen dat het de artistieke opwinding van Korea of Singapore niet verliest”, zegt mevrouw Pai, een antiekverzamelaar die sinds de opening eind 2021 geen M+ meer heeft bezocht.
Ze woonde in januari een deel van de Singapore Art Week bij, waaronder twee kunsttentoonstellingen, en zei dat de opkomst groot was. Ze voegde eraan toe: “Ik heb twee miljardairs gezien.”
Mevr. Bai, nu gepensioneerd, werkte eerder voor Eugene smelt, de beroemde oude meester verzamelaar en handelaar. Ze zei dat ze geen specifiek boodschappenlijstje had waarmee ze naar de show zou gaan.
“Ik zit al vele jaren in de kunstwereld”, zei ze. “Dus ik ga gewoon af op instinctieve intuïtie.”
Een manier waarop galerijen zich proberen te onderscheiden van de massa is met een goed samengestelde solostand.
Venus boven Manhattaneen tentoonstelling opgericht door verzamelaar Adam Lindemann, is voor het eerst te zien op Art Basel Hong Kong en zal zich richten op het werk van Peter Saul, de 88-jarige kunstenaar die karikaturen, strips en oude popgevoeligheden speelt.
Venus-directeur Anna Forney zei dat een van de projecten van de galerie was om “projecten opnieuw te contextualiseren waarvan we denken dat ze een historische betekenis hebben voor kunst en die niet door de markt worden erkend”.
Ze voegde eraan toe dat het onderwerp een uitbreiding is van de bezittingen van de heer Lindemann. Hij heeft onlangs 36 van zijn auto’s verkocht Hij werkt bij Christies, Het bracht ruim 31 miljoen dollar op.
Venus Over Manhattan brengt negen werken van Mr. Saul samen, waaronder “A View of San Francisco” (1979) en “The Last Dime” (2022). Onlangs heeft zijn carrière een comeback gemaakt, met een overzicht van zijn werk dat in 2021 te zien zal zijn in het New York Museum.
“Peter’s arbeidsmarkt wordt steeds Aziatischer”, zegt mevrouw Forney. “Hij heeft een uitstekende basis in Singapore, Tokio en Hong Kong.”
Ze voegde eraan toe dat het zijn mix van onderwerpen was die kijkers en verzamelaars aantrok. “Hij had altijd het grappige, geestige vermogen om naar geschiedenis, kunstgeschiedenis en politiek te kijken”, zei ze.
De bredere context van de Aziatische markt houdt veel mensen bezig na het succes van de eerste editie Seoul friesdie in september werd gehouden en meer dan 70.000 bezoekers trok. (Net zoals Art Basel zich uitbreidde van het eerste evenement in Basel, Zwitserland naar Miami Beach, Hong Kong en Parijs, begon Frieze in Londen en zette vervolgens vlaggen in New York, Los Angeles en Seoul.)
Het is een ‘opkomend tij’-fenomeen, zei Noah Horowitz, die in oktober werd benoemd in de nieuwe rol als nieuwe CEO van Art Basel.
“De fries hielp veel ogen naar Azië te trekken,” zei hij. “Al deze dingen bevestigen dat Azië een groot deel van onze activiteiten uitmaakt.”
Maar, voegde hij eraan toe, “Hong Kong is daar het centrum en hart van de kunstmarkt.”
Op de beurs in Hong Kong staan 19 dealers met vestigingen in Zuid-Korea, waaronder Arario-galerijdie ruimtes heeft in Seoul en in de stad Cheonan, evenals een ruimte in Shanghai.
Sojung Kang, uitvoerend directeur van Arario, zei dat hoewel de galerie deelneemt aan veel tentoonstellingen op het continent, “we denken dat er momenteel te veel tentoonstellingen in Azië zijn.”
Mevr. Kang legde uit: “De verzamelaars zijn niet zo’n grote taart. Het zijn maar een paar mensen vergeleken met de bevolking.” Ze voegde eraan toe dat dit betekent: “We willen ons concentreren op een paar goede galerijen, en Art Basel Hong Kong is daar een van.”
Het hoofdpaviljoen van de galerij zal het werk tonen van een reeks Aziatische kunstenaars, die zijn specialisatie weerspiegelen, waaronder de Indiase beeldhouwer Subodh Gupta, de Japanse multidisciplinaire kunstenaar Kohei Nawa en de Filipijnse schilder Bowen Calopayan.
Kim Soon-gui, een Koreaanse kunstenaar gevestigd in Parijs, wordt vertegenwoordigd door de dubbele foto “Forêt 1, Forêt 2” (1998-1999).
Ze is ook de focus van een aparte galeriestand in de Cabinet Strip, voor solo-gecureerde presentaties, waaronder de mixed media-sculptuur Neighborhood Lottery (1999). Het beeld toont kleine huisjes gemaakt van oude loten.
Mevr. Kang zei dat het werk “Soun-Gui’s kijk laat zien op het huidige tijdperk waarin alle families hun leven in fortuin delen in de loterij.”
De galerijen van Cabinette bevinden zich grotendeels in Azië, maar over het algemeen biedt de show dealers uit 32 landen, veel uit Europa en de Verenigde Staten.
“We runnen een wereldwijd bedrijf”, zei dhr. Horowitz. “We willen dat de programma’s een eigen identiteit hebben, maar elkaar voeden.”
Hij reisde in januari naar Hong Kong, zijn eerste reis sinds 2019, om zich voor te bereiden op de tentoonstelling.
“Het voelde alsof de stad een grote heropening had”, zei meneer Horowitz. “Het was hartverwarmend om haar na een moeilijk moment weer tot leven te zien komen.”