Als ouders hebben we soms het gevoel dat we onze kinderen altijd ‘nee’ of ‘stop’ vertellen, vooral als ze jong zijn en niet goed van kwaad kunnen onderscheiden.
Maar het is moeilijk om te weten hoe we onze kinderen moeten disciplineren zonder enige autoriteit over hen te tonen. Gelukkig heeft Fabulous de antwoorden.
Opvoed- en gedragsconsulent Sophie Boucher Giles, oprichter van de Zachte start gezinstherapiezegt cool dat deze woorden nodig zijn, maar er zijn beperkingen.
“Nee en stoppende woorden zijn van vitaal belang om uw kind veilig te houden, daarom kan niet elke interactie rond omkoping worden gecentreerd”, zegt ze.
“Maar elke tweede zin mag geen pauze bevatten, nee of nee of je kind wordt ongevoelig vanwege de frequentie.”
Probeer deze woorden tot een minimum te beperken, legt Sophie uit, gereserveerd voor wanneer je het gedrag echt moet stoppen, niet wanneer je er boos over bent.
Rachel Fitzd, Een opvoedingsdeskundige en voormalig vroedvrouw zijn het erover eens dat het een goede optie is om dingen door elkaar te halen.
“We willen ons ouderschap niet echt besteden aan het beoordelen en beoordelen van elke stap die ons kind zet – waar we op de lange termijn naar streven is zelfdiscipline”, legt ze uit.
Wanneer we gewoon onze toevlucht nemen tot het gebruik van het woord ‘Nee! “Elke keer dat ons kind zich richt op schade of een verzoek doet, kunnen we hun kans verkleinen om voor zichzelf te denken.”
Probeer in plaats daarvan woorden te gebruiken als “Wat ga je doen?” of het woord “Aa-aa!” of “Hallo!” of “Woah daar!”
“Dit kan genoeg zijn om het kind uit de koers te houden en hem een paar seconden te laten nadenken”, zegt Rachel.
Als ze reageren met ‘wat? Dan heb je de kans om te chatten en je kind te begeleiden bij het maken van een betere keuze.
Ouders zeggen soms ‘nee’ op een verzoek, maar vaak met telkens een ongewone reactie.
Het is vaak nuttig om dingen te zeggen als: “Daar moet ik over nadenken.” Laten we erover praten nadat we hebben gegeten.’
“Dit geeft je de tijd om na te denken over alle obstakels, voordelen en feiten over de bestelling en vervolgens te onderhandelen over de voorwaarden die samen kunnen worden overeengekomen”, legt Rachel uit.
Mag ik deze woorden zeggen?
Het korte antwoord is ja, natuurlijk is dat zo.
Rachel, vaste gastspreker bij babyshow In Londen zegt hij: “Nooit gebruiken [them] Uw kind is niet voorbereid op de echte wereld en is meer vatbaar voor emotionele ineenstorting onder zijn gewicht wanneer zijn wil uiteindelijk goed en echt wordt geblokkeerd.
“Kinderen kunnen niet weten dat ze echt zijn geschonden, tenzij we het ze vertellen en het is ook belangrijk dat ze leren hoe ze ‘Nee! “Het betekent om zichzelf te beschermen in het leven.”
Welke “Stop!” Rachel zegt dat de woorden die je met je kind gebruikt duidelijk moeten zijn, de juiste toon moeten gebruiken en ze in een bepaalde context moeten plaatsen.
En onthoud altijd dat je het moet mixen en weet wanneer je moet afkoelen.
Andere disciplinemethoden om te proberen
Om te stoppen met het vertellen van “nee” of “stop”, zegt Sophie, moet je misschien je gedrag veranderen – hier is hoe.
hou het simpel
Wanneer jonge kinderen erg moe of hongerig zijn, kunnen ze taal vaak niet verwerken.
Dus in plaats van veel woorden te gebruiken om uit te leggen, maak er vijf woorden of minder van.
Voorbeeld
Je kind wil koekjes op het verkeerde moment en heeft een kleine meltdown.
Je zegt: “Nee, ik weet dat je nu koekjes wilt. We houden allemaal van koekjes. (Sympathie is meestal goed, maar werkt hier niet!). Maar je kunt nu geen koekje hebben omdat het bijna lunchtijd is. goed eten tijdens de lunch en gaan zitten Nou, dan kun je misschien daarna een koekje krijgen, maar je kunt nu geen koekje hebben.’
“Het enige wat het kind hoort is ‘Mwah mwah mwah biscuit’,” legt ze uit, “en het is geen verrassing dat ze hun verzoek om een koekje vernieuwen.”
Blijf in plaats daarvan kalm en zelfverzekerd met een warme maar stevige uitdrukking en zeg iets als ‘Lunch, dan koekjes’.
“De simpele boodschap, gewoon begrijpelijk, is veel gemakkelijker te accepteren”, zegt ze.
Zitten, denken, doen
Sophie zegt: “Kinderen moeten leren hoe ze problemen kunnen oplossen en uitvoerende functies moeten uitoefenen (impulsbeheersing, kritisch denken, enz.), dus als je tijd hebt en de situatie is niet ernstig, benader sommige problemen dan op een manier die zich ontwikkelt .”
Voorbeeld
Je kind speelt met knuffels en probeert de grote glijbaan te bereiken door aan de buitenkant van het net te klimmen.
In plaats van eisen te stellen of te vertellen hoe het moet, vraag je kind of je kind een manier kan zien om van binnenuit bij de glijbaan te komen.
“Laat je kind een plan maken, en als je duidelijke fouten ziet, tenzij ze serieus zijn, wijs ze dan niet”, zegt Sophie.
“Je eigen initiatief gebruiken, proberen en aanpassen zijn allemaal belangrijke onderdelen van opgroeien.”
Het schuldspel
Sophie zegt: “Als je een kind blijft vertellen dat hij iets verkeerd doet, of als je iets niet helemaal goed kunt doen, doe je het niet en doe je zijn of haar zelfvertrouwen geen plezier.
“Probeer je opmerkingen op deze momenten minder persoonlijk te maken.”
Voorbeeld
Je kind maakt een puzzel, schreeuwend van frustratie over het juiste stuk dat niet bij je past
Sophie legt uit: “In plaats van ‘Stop met schreeuwen, zo doe je het niet, het zou niet passen’, ‘Probeer het maar’ lijkt deze puzzel te moeilijk.” Mag ik ook spelen? ”
Maar in plaats van het over te nemen of het alleen voor hen te doen, geef ze richting.
“Suggestie en teamwerk zullen het kind helpen de taak op zich te nemen en deze met succes in te passen.”
Veiligheid stopt en bevriest
“Neem geen risico met peuters en jonge kinderen”, zegt Sophie.
“Het maakt niet uit hoe vaak je veiligheidspraat hebt gehad en hoe gemakkelijk het voor de papegaai is om je de zinnen terug te geven, het betekent niet dat ze het altijd begrijpen.”
U kunt het risico verminderen door een aantal niet-onderhandelbare regels te hebben over hoe u moet handelen als u uitgaat.
Sophie, die voorstelt om het ‘freeze’-spel te spelen, zegt dat er nog steeds dingen zullen gebeuren.
Ze legt uit: “Het woord ‘Stop’ werkt mogelijk niet voor sommige gezinnen als het woord eerder in veel contexten te veel is gebruikt.
“Thuis en in de tuin, als je die hebt, oefen dan een versie van een muzikaal beeldje waarbij het kind rent en moet stoppen en stilstaan zodra hij het woord ‘bevriezen’ hoort.”
De sleutel hier is om het leuk te maken en het succes te prijzen. Probeer het dan eens ergens veilig in de tuin of speeltuin om er zeker van te zijn dat de les wortel schiet.
“Hopelijk, in het geval dat uw kind buiten hun bereik naar een onveilige locatie snelt, heeft u een extra preventielaag voor uzelf gekocht”, zegt ze.
Ongemak door het positieve aan te moedigen
Sophie legt uit: “Als je je kind bijvoorbeeld een drankje ziet inschenken, en hij houdt het onzeker vast, probeer dan subtiel te suggereren hoe hij anders zou kunnen handelen, in plaats van erop te wijzen wat hij verkeerd doet.
“Op het moment dat je zegt ‘stop, nee, houd het niet zo vast, je zult het uitgieten’, leg je precies in het hoofd van je kind wat hij kan doen als hij dat wil.”
Probeer in plaats daarvan iets als: “Ik denk dat het zo slim is als je de mok in je handen houdt, dat is wat papa met mijn thee doet!”.