Maar als je deze resultaten accepteert en combineert, krijg je de nadruk op werk en financiën ten koste van gezin, religie en politiek, wat erg relevant lijkt voor het debat over dalende geboortecijfers in de ontwikkelde wereld.
De belangrijkste vraag in dit debat is of de algemene daling van de vruchtbaarheid een weerspiegeling is van wat mensen werkelijk willen of op de een of andere manier wordt opgelegd, hetzij door economische omstandigheden, culturele verwachtingen, of door een sociale of technologische ontwrichting. Er is redelijk Kwestieingeleid door onder andere de demograaf Lyman Stone, That Modern People wens Voor kinderen is het niet zoveel afgenomen als men zou denken, dat als meer ouders bereikten wat zij als de ideale gezinsgrootte beschouwen, ze gewoonlijk twee of drie kinderen zouden krijgen en dat het aantal geboorten niet zo significant zou afnemen. In dit geval moeten we ons zorgen maken over externe belemmeringen voor de gewenste vruchtbaarheid, of dat nu economische krachten zijn, zoals de kosten van het vaderschap, of een culturele kracht, zoals De crisis van de koppeling tussen de geslachten Dit leidt tot lagere percentages huwelijken, daten en seks.
Maar de Pew-gegevens wijzen op een manier waarop economische en culturele krachten kunnen worden gecombineerd om vorm te geven aan de manier waarop mensen hun prioriteiten voor volwassenheid bepalen. Bij deze lezing van het bewijsmateriaal is het mogelijk om op te groeien met dezelfde theoretische aspiraties voor huwelijk en gezin als vorige generaties, maar ook om een krachtige culturele boodschap te ontvangen dat alles wat een andere samenleving fundamenteel groter zou kunnen vinden dan je baan – religieus geloof en politieke ideologie, evenals liefde, huwelijk en kinderen.En kleinkinderen – zijn in feite secundair, en hoeveel kinderen je op papier ook wilt, de kern van waardevolle volwassenheid is werk en geld.
Een term voor dit wereldbeeld is “het werk”, die in 2019 door Derek Thompson van The Atlantic werd geïdentificeerd als een quasi-religieuze toewijding aan vervulling door intense professionele toewijding (en uitvoerig besproken door Stone en socioloog Laurie D. Rose in het Institute for Family Studies van 2021). papier op wereldwijde vruchtbaarheid).
Je kunt de arbeidsvisie uitleggen dat de meritocratie wild is geworden, haar waarden die zich buiten de opgeleide hogere klasse verspreiden om de samenleving als geheel te prenten en te transformeren. Of je kunt het interpreteren door de iconische jaren 70-lens van Daniel Peel analyse Van de ‘culturele tegenstellingen’ van het kapitalisme – als een voorbeeld van de logica van het consumentenkapitalisme die zichzelf uitwerkt tot zijn uiteindelijke zelfondermijnende consequentie (want zonder huwelijk en kinderen zullen er binnenkort niet genoeg consumenten zijn).
Hoe dan ook, in Pew’s gegevens lijkt pragmatisme duidelijk en krachtig – doemt op boven religieuze toewijding, politieke loyaliteit en zelfs reproductief eigenbelang als het gaat om wat Amerikaanse ouders willen, of denken dat ze zouden moeten willen voor hun kinderen.